اثر پروتکسین و ویتامین C برسلول های ایمنی خون، وزن اندام های لنفوئیدی و غلظت آنزیم های آنتی اکسیدان خون جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی

هدف این پژوهش بررسی اثر پروتکسین و ویتامین C برسلول های ایمنی ، وزن اندام های لنفوییدی وغلظت آنزیم های آنتی اکسیدان خون جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی بود. تعداد 400 قطعه جوجه گوشتی یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی مورد استفاده قرار گرفت. گروه های آزمایشی شامل گروه شاهد منفی (بدون افزودنی، بدون تنش گرمایی)، شاهد مثبت (بدون افزودنی، با تنش گرمایی)، گروه های ویتامین C، پروتکسین و ترکیب پروتکسین و ویتامین C بودند. پرندگان روزانه به مدت 7 ساعت، از 14 تا 35 روزگی در معرض تنش گرمایی مزمن (35±1 درجه سانتی گراد، رطوبت 65 تا 70%) قرار گرفتند. وزن نسبی اندام های لنفوییدی شامل طحال، بورس فابریسیوس و تیموس 8 قطعه پرنده از هر تیمار در روزهای 14 و 28 محاسبه گردید. هم چنین تعداد سلول های ایمنی جوجه ها پس از خون گیری اندازه گیری شد. غلظت آنتی اکسیدان های خون نیز به صورت هفتگی اندازه گیری شد. نتایج این آزمایش نشان داد که گروه ویتامینC+پروتکسین بیش ترین وزن اندام های بورس، طحال و تیموس در حین تنش حرارتی را دارد. هم چنین گروه دریافت کننده پروتکسین نسبت به گروه شاهد مثبت وزن بورس و طحال بیش تری را در حین تنش حرارتی داشت (P≤0.05). تنش حرارتی سبب افزایش نسبت هتروفیل به لنفوسیت شد (P≤0.05)، اما افزودن ویتامین C و پروتکسین سبب کاهش تعداد هتروفیل ها شد (P≤0.05). نتایج نشان داد که ارایه ویتامین C سبب افزایش غلظت سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز و کاهش میزان گلوتاتیون پراکسیداز خون جوجه های گوشتی طی تنش حرارتی شده است (P≤0.05). با توجه به نتایج به دست آمده، تیمار ویتامین C+پروتکسین بهترین عملکرد را نسبت به سایر تیمارها نشان داد.