رابطه کمال گرایی با پریشانی روانشناختی و راهبردهای مقابله ای در ورزشکاران استقامتی

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه کمال گرایی با پریشانی روان شناختی و راهبردهای مقابله ای آن در ورزشکاران استقامتی بود. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه ورزشکاران زن و مرد 18 الی 25 ساله رشته های استقامتی استان آذربایجان شرقی بودند که حداقل دو سال سابقه حضور در مسابقات رسمی کشوری یا بین المللی را داشتند. دویست ورزشکار به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های کمال گرایی مثبت و منفی تری شورت و همکاران (1995)، پرسش نامه پریشانی روان شناختی کسلر (2002) و پرسش نامه راهبردهای مقابله ای لازاروس و فورکم (1988) استفاده شد. برای آزمون فرضیه های پژوهش از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون در نرم افزار SPSS25 استفاده شد. نتایج نشان داد کمال گرایی با پریشانی روان شناختی و راهبردهای مقابله ای ورزشکاران استقامتی رابطه معناداری دارد. بین کمال-گرایی مثبت با پریشانی روان شناختی ورزشکاران ارتباط منفی و بین کمال گرایی منفی با پریشانی روان شناختی ارتباط مثبت وجود دارد. همچنین بین کمال گرایی مثبت با راهبردهای مقابله ای ورزشکاران استقامتی ارتباط مثبت و بین کمال گرایی منفی با راهبردهای مقابله ای آنها رابطه منفی وجود دارد.