تاثیر 6 هفته تمرینات توانبخشی پیلاتس بر ناتوانی، انعطاف پذیری تنه، قدرت و استقامت عضلات بخش مرکزی ‏در زنان مبتلا به فتق دیسک کمر

هدف :

 کمردرد یکی از مشکلات رایج، ناتوان کننده و پرهزینه در حوزه سلامت است. یکی از شایع ترین دلایل کمردرد بیرون زدگی دیسک بین مهره ای است. حرکات تکراری، بلند کردن اشیاء به شیوه ی نامناسب، اضافه وزن و آسیب دیدگی با ضربه شدید یا روند پیری می تواند باعث فتق دیسک شود. فتق دیسک زمانی رخ می دهد که دیسک از جای خود خارج شده یا برآمده شود و به عصب ها یا ریشه های عصبی مجاور فشار وارد. لذا هدف از این مطالعه بررسی تاثیر 6 هفته تمرینات توانبخشی پیلاتس بر ناتوانی، انعطاف پذیری تنه، قدرت و استقامت عضلات بخش مرکزی در زنان مبتلا به فتق دیسک کمر است.

تعداد 30 زن مبتلا به فتق دیسک کمر به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری تجربی (سن 4/3 ± 55/6 سال، قد 0/1 ± 1/61 متر، وزن0/1 ± 66/2 کیلو گرم) و کنترل (سن 6/6 ± 56/4، قد 0/04 ± 1/7 متر، وزن 0/04± 67/4 کیلو گرم تقسیم شدند. میزان ناتوانی، انعطاف پذیری تنه، قدرت و استقامت عضلات بخش مرکزی به ترتیب با استفاده از پرسشنامه آس وستری (Oswestry)، تست شوبر (Schober)، حرکت هاندرد (Hundred) پیلاتس و تست پلانک جانبی مک گیل (Plank Side McGill) اندازه گیری شد. آزمودنی های گروه تجربی به مدت 6 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 1 ساعت به تمرین پرداختند. برای تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آنالیز واریانس با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح خطای 5% و با استفاده از نسخه ی 22 نرم افزار SPSS انجام شد.

یافته ها:

انجام تمرینات پیلاتس به طور معناداری باعث کاهش ناتوانی و افزایش قدرت عضلات بخش مرکزی، انعطاف پذیری تنه (ایستادن عادی و اکستنشن تنه)، استقامت عضلات بخش مرکزی (پهلوی چپ و پهلوی راست) بوده است (0/001>p).

نتیجه گیری :

 با توجه به نتایج اثربخش تمرینات توانبخشی پیلاتس، احتمالا می توان از این تمرینات جهت بهبود علایم افراد با فتق دیسک کمر استفاده کرد.