آمادگی برای یادگیری الکترونیک در دانشگاهیان دانشگاه علوم پزشکی آبادان

درک آمادگی کاربران در موفقیت هر برنامه آموزش الکترونیکی مهم است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی آمادگی یادگیری الکترونیک دانشجویان، اعضای هییت علمی و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی آبادان بود.

این مطالعه مقطعی - تحلیلی روی 187 نفر از دانشگاهیان انجام شد. برای ارزیابی آمادگی یادگیری الکترونیک از پرسشنامهThe Academics’ E-Readiness Questionnaire (ARQ) استفاده شد.

نتایج آزمون Kruskal-Wallis نشان داد که تفاوت آماری معنی داری در میانگین رتبه حیطه مهارت کار با کامپیوتر بین دانشجویان (2/5± 5/82) با اعضای هیات علمی (2/4 ± 1/140) و کارکنان (9/3 ± 1/142) وجود دارد، به طوری که میانگین نمره اعضای هیات علمی و کارکنان به طور معنی داری بالاتر از دانشجویان بود (001/0 ≥ P). نتایج آزمونBivariate analysis  نشان داد که در دانشجویان، تعداد کارگاه ها و سمینارهای با موضوع آموزش الکترونیکی برگزار شده، ارتباط مثبت معنی داری با میزان مهارت کار با کامپیوتر (001/0≥P ، 343/0 r=) دارد. همچنین یک ارتباط مثبت معنی دار بین آگاهی با نگرش نسبت به یادگیری الکترونیکی (001/0≥P  ,172/0r=) در دانشجویان مشاهده شد. در بین اعضای هیات علمی، ارتباط منفی معنی داری بین سابقه کار با نگرش نسبت به آموزش الکترونیکی مشاهده شد (39/0-r=، 04/0 =P).

نتیجه گیری:

 یادگیری الکترونیکی می تواند با توجه روزافزون به نیازهای آموزشی، راه اندازی بسترهای موجود، ایجاد زیرساخت ها و امکانات مورد نیاز، بالا بردن دانش و نگرش کارکنان، استادان و دانشجویان و کاهش مقاومت اعضای هیات علمی با سابقه برای تغییر، گسترش یابد.