اثربخشی مداخله مددکاری اجتماعی گروهی بر کاهش ناامیدی و تعدیل عواطف منفی بیماران سرطانی
مقدمه :
درمان های طولانی و سطح بالای تنش در بیماری سرطان، تاثیر منفی طولانی مدتی بر سلامت روان مبتلایان به آن دارد و سبب بروز مشکلات روان شناختی همچون افزایش نگرانی، ناامیدی و عواطف منفی می شود. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله مددکاری اجتماعی گروهی بر کاهش نگرانی، ناامیدی و تعدیل عواطف منفی بیماران سرطانی صورت گرفت.
این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود و در آن 30 نفر از بیماران سرطانی بیمارستان ایران مهر بیرجند در سال 1400 به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. روش اجرای مداخله مددکاری اجتماعی گروهی، به صورت آموزش در طی 8 جلسه برای گروه آزمایش بود و گروه کنترل آموزشی را دریافت نکردند. ابزار گردآوری داده ها مقیاس عاطفه مثبت و عاطفه منفی واتسن، کلارک و تلگن (1988) و مقیاس ناامیدی بک و همکاران (1985) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس تک و چند متغیره استفاده شد.
نتایج تحلیل داده ها نشان داد که تفاوت مشاهده شده بین میانگین های نمرات ناامیدی و عواطف منفی شرکت کنندگان گروه آزمایش - کنترل برحسب عضویت گروهی در مرحله پس آزمون با 95 درصد اطمینان معنی دار (05/0<p) بود و میزان تاثیر مداخله مددکاری اجتماعی گروهی برای متغیر ناامیدی 29/0 و عواطف منفی 50/0 بوده است.
برای کاهش مشکلات روان شناختی بیماران سرطانی می توان از مداخله مددکاری اجتماعی گروهی بهره گرفت.
سلامت روان ، بیماران ، ناامیدی ، نگرانی
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.