تاثیر تمرینات پیلاتس با و بدون استفاده از سطح ناپایدار بر تعادل عملکردی و ثبات مرکزی زنان سالمند
مقدمه و اهداف:
یکی از موضوعات مهم سالمندان، نقص تعادل و سقوطهای مکرر است که ارتباط مستقیمی با تغییرات در ساختار و عملکرد بدن آنها دارد. امروزه محققین بهدنبال راهکارهای نوین و ایمن برای بهبود وضعیت تعادلی سالمندان هستند. هدف از این مطالعه، مقایسه تاثیر تمرینات پیلاتس در سطح پایدار و ناپایدار بر تعادل عملکردی و ثبات مرکزی زنان سالمند میباشد.
مواد و روشها :
این پژوهش از نوع نیمهتجربی وجامعه آماری این تحقیق سالمندان ساکن در مرکز سالمندان شهر رشت بود. از بین جامعه آماری، 36 زن سالمند 60-75 سال بهطور غیرتصادفی هدفمند براساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند. در 3 گروه تمرینات پیلاتس بر سطح پایدار، گروه پیلاتس بر سطح ناپایدار (فوم) و گروه کنترل بهطور تصادفی تقسیم شدند. دادهها با استفاده از آزمونهای زمان برخاستن و رفتن، تعادل پیشرفته فولرتون و آزمون مکگیل جمعآوری شدند. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از تحلیل آنووا یکطرفه برای مقایسات بین گروهی و تعقیبی بونفرونی برای مقایسات دو به دوی بین گروهی و از آزمون تی زوجی برای مقایسات درونگروهی در سطح معناداری 0/05>P انجام شد.
یافتهها :
نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین گروههای پیلاتس در سطح پایدار و ناپایدار (فوم) با گروه کنترل بر تعادل عملکردی و ثبات مرکزی زنان سالمند وجود دارد، درحالیکه تفاوت معناداری بین نتایج گروه تمرین پیلاتس بر روی سطح پایدار با گروه تمرین پیلاتس بر سطح ناپایدار مشاهده نشد (0/05>P)
نتیجهگیری:
بنابراین توصیه میشود برای دستیابی هرچه بیشتر سالمندان به استقلال فردی از تمرینات پیلاتس با و بدون استفاده از سطح ناپایدار برای سالمندان بهویژه ساکنین در مراکز سالمندان که بهدلیل کمتحرکی از استقلال فردی کمتری برخوردارند، استفاده کنند.
پیلاتس ، ثبات مرکزی ، تعادل عملکردی ، سالمندی
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.