مروری بر مطالعات ایرانی درباره سیاست گذاری پژوهش های بنیادین در ایران

پژوهش هایی که به ایجاد فهمی بنیادی درباره موضوع پژوهش منجر می شوند و هدف کاربردی خاصی ندارند پژوهش های بنیادین نامیده می شوند. جنبه های مختلف این پژوهش ها موضوع تحقیق دانشمندانی از ایران و جهان بوده است. شناخت بیشتر دانشمندان ایرانی از شرایط خاص ایران و تاثیر آن بر پژوهش های بنیادین و نیز تاثیر آن ها بر سیاست گذاران علمی کشور، بررسی نظرات آن ها را برای فهم بهتر روند سیاست گذاری علوم و تحقیقات بنیادین در ایران ضروری می سازد.در اثر حاضر، تلاش شد تا با بررسی مقالات و کتب فارسی و انگلیسی نویسندگان ایرانی درباره پژوهش های بنیادین و نیز قوانین و اسناد بالادستی مرتبط، نقشه ای از این پژوهش ها و دیدگاه های گوناگون ترسیم شود. پژوهش های مختلفی در حوزه های ماهیت این پژوهش ها، سیاست گذاری عمومی در قبال آن ها، بررسی وضعیت این پژوهش ها با معیارهای علم سنجی و جنبه های جامعه شناختی و تاریخی صورت گرفته است که پژوهش های سیاست گذارانه در این اثر بررسی شده اند.در مجموع، به نظر می رسد به رغم عدم موفقیت عملی در سیاست گذاری مناسب در حوزه علوم پایه، اجماع نظری در وضعیت فعلی علوم پایه، شیوه های سیاست گذاری و لزوم حمایت دولتی از آن در بین محققین وجود دارد و از نظر محققین، مشکل اصلی فاصله سیاست گذاری و اجرا در ایران است.