تاثیر مصرف پروبیوتیک و تمرین تناوبی شدید بر سطح آنزیم های کبدی در موش های صحرایی نر مبتلا به استئاتوزیس

کبد چرب یکی از بیماری های روبه افزایش در ایران و جهان است و به همین دلیل یافتن راهکاری برای درمان و یا جلوگیری از پیشرفت آن امیری ضروری و مفید است. از همین رو هدف از این مطالعه بررسی اثر مصرف پروبیوتیک و تمرینات تناوبی شدید بر آنزیم های کبدی موش های صحرایی نر مبتلا به است‍یاتوزیس بود.

در این بررسی تجربی، 40 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی در 5 گروه 8 تایی شامل کنترل سالم، اسیاتوزیس، تمرین+استیاتوزیس، پروبیوتیک+استیاتوزیس، تمرین+پروبیوتیک+استیاتوزیس قرار گرفتند. برای ایجاد کبد چرب امولسیون پرچرب را به میزان میلی‏گرم/ کیلوگرم 10 ، روزانه دریافت کردند. مصرف پروبیوتیک ها؛ گروه های مربوطه به مدت 5 هفته و 5 روز در هفته روزانه CFU/ml   109 از باکتری لاکتوباسیلوس رامنسوس GG به صورت گاواژ دریافت می کردند. داده ها به روش واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح 05/0> p اندازه گیری شد.

سطح آنزیمAST و ALT در گروه پروبیوتیک ، گروه تمرین و گروه پروبیوتیک+تمرین نسبت به گره کنترل سالم با وجود کاهش معنادار نبود اما نسبت به گروه استیاتوزیس کاهش معنادار داشت (p=0/001). سطح آنزیم ALP در گروه تمرین و گروه پروبیوتیک+تمرین نسبت  به گروه استیاتوزیس کاهش معناداری را نشان می دهد و گروه استیاتوزیس+تمرین+پروبیوتیک با وجود کاهش کمتر  نسبت به گروه کنترل معنا دار نبود اما نسبت به گروه استیاتوزیس کاهش معناداری داشت (p=0/001).

به نظر می رسد ترکیب مصرف پروبیوتیک به همراه تمرین تناوبی شدید اثر مشهودی بر کاهش آنزیم های کبدی دارد.