تقدم اخلاق برقدرت سیاسی در سیره امام علی (ع) با تاکید بر نهج البلاغه

یکی از مباحث پیچیده در جهان سیاست رابطه اخلاق و سیاست در صحنه عمل سیاسی است. ازاین رو افراد، جریان ها و مکاتب مختلف فکری، ضمن ارایه دیدگا ه ها و افکار سیاسی خویش کوشیده اند چگونگی رابطه میان این دو مقوله را توضیح دهند. عده ای کاربرد موثر قدرت سیاسی را با رعایت اصول و موازین اخلاقی سازگار نمی دانند. در مقابل، دیدگاهی ست که رعایت اصول اخلاقی را در این حوزه، فرض و لازم می شمارد. سوال ‎اساسی این است که آیا «قدرت» و حفظ آن اصالت دارد یا اینکه ارزش ها و اصول اخلاقی مهم هستند و سیاست، ابزار تامین آن هاست؟ پژوهش حاضر برای پاسخ به این پرسش به نهج البلاغه رجوع کرده که سیاست دینی و زیست اخلاقی را در خود جمع کرده است. هدف عمده پژوهش که به روش تحلیلی_ توصیفی سامان یافته، عبارت است از: نشان دادن ابعاد رفتارهای سیاسی مبتنی بر اخلاق امام علی (ع) در سه حوزه؛ رفتار با مردم، کارگزاران و مخالفان برای یافتن مدلی تفسیری از رفتار و عملکرد جهت دار امام (ع) در حوزه تقابل قدرت سیاسی و اخلاق. یافته های پژوهش گویای تقدم اخلاق در سیره سیاسی علوی است.