تاثیر عصاره شیرین بیان بر عملکرد رشد بره های پرواری، فراسنجه های تخمیر و جمعیت پروتوزوآیی شکمبه

اثر افزودن عصاره شیرین بیان (عصاره) بر عملکرد رشد، فراسنجه های تخمیر و جمعیت پروتوزآیی شکمبه در بره های پرواری با استفاده از 28 راس بره نر مهربان با وزن 1/75±36/45 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و هفت تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (جیره پایه بدون عصاره شیرین بیان) و سه تیمار به ترتیب شامل جیره پایه+ پنج، 10 و 25 میلی گرم عصاره شیرین بیان به ازای هر کیلوگرم ماده خشک جیره بود. جیره پایه بره ها 30 درصد کاه و70 درصد کنسانتره بود که به صورت مصرف در حد اشتها در اختیار دام قرار داده شد. بره های تغذیه شده با  جیره های حاوی 25 میلی گرم عصاره، افزایش وزن روزانه بیش تر و ضریب تبدیل بهتری داشتند (0/05>P). افزودن 25 میلی گرم عصاره سبب افزایش pH مایع شکمبه شد (0/05>P). کل گاز تولیدی در بره های دریافت کننده پنج و 25 میلی گرم عصاره  بیش تر از سایر گروه ها بود (0/05>P). تولید متان تحت تاثیر افزودن عصاره به جیره قرار نگرفت. تغییرات انرژی قابل متابولیسم، ماده آلی تجزیه شده و اسیدهای چرب فرار برآوردشده در جیره های حاوی پنج و 25 میلی گرم عصاره بیش تر از سایر تیمارها بود (0/05>P). جمعیت کل پروتوزوآیی شکمبه و هم چنین تعداد انتودینه با تغذیه جیره های حاوی عصاره کاهش یافت (0/05>P)، اما شمار پروتوزوآیی ایزوتریشیدا افزایش یافت. براساس نتایج این پژوهش، افزودن 25 میلی گرم در کیلوگرم عصاره شیرین بیان به جیره، فرایند متابولیسم شکمبه و عملکرد بره های پرواری را بهبود بخشید، اما بر میزان تلفات انرژی به شکل متان اثری نداشت.