بررسی سیر تحول فرایند نوستالژی در روایتهای کتاب بخوانیم مقطع ابتدایی ایران (مطالعه موردی روایتهای کتاب درسی کلاس چهارم و پنجم) رویکرد نشانه معناشناسی گفتمانی- فرهنگی

تحلیل محتوایی کتب درسی، با رویکرد الگوی نشانه معناشناسی گفتمان، روشی مناسب برای درک چگونگی انتخاب و استفاده داستان ها و روایت ها در هر مقطع تحصیلی جهت آشنایی کودکان با نظام های گفتمانی در زندگی می باشد. در پژوهش حاضر، استفاده از مدل پل ریکور، در تحلیل هویت روایی داستان های کتب بخوانیم مقطع چهارم و پنجم ابتدایی ایران در سال 98-99 و تبیین انواع نظام های گفتمانی است به طوری که از بین داستان های کتاب مقطع چهارم و پنجم دبستان، 2 داستان از هر دو مقطع به شیوه ی نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند. روش تحقیق در پژوهش حاضر، توصیفی- تحلیلی می باشد. سوالات اصلی پژوهش حاضر عبارتند از: 1- فرآیند عاطفی در داستانها، تابع کدام کارکردها و ویژگی های نشانه معناشناختی گفتمان است؟ 2- اثرگذاری عاطفی و اخلاقی و همچنین باور به دیگری چگونه شکل گرفته است؟ در این داستان ها هویت فردی می باشد که با توجه به حفظ هویت ملی، ارزش ها و وطن پرستی، براساس نظام های گفتمانی نویسنده شخصیت داستان ها را به سمت شورش نوع دوستی، وطن پرستی و هویت فردی هدایت می کند. با توجه به حفظ هویت ملی فرهنگ خود در خود می ماند و به دیگری دیگرفرهنگی تبدیل نمی شود. فرآیند نوستالژی در این داستان طی دو مرحله از بحران تنشی به سمت نظام زیبایی شناختی در تغییر است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی تطبیقی داستانهای کتب درسی براساس نوستالژی، به منظورآموزش حس وطن دوستی، تقویت خودباوری و هویت ملی در کودکان می باشد.