مقایسه ی تاثیر درمان مبتنی بر ذهنی سازی و فیلیال تراپی بر تعاملات دانش آموزان با اختلال نقص توجه- بیش فعالی: تعاملات والد و معلم-کودک

 پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه ی تاثیر درمان مبتنی بر ذهنی سازی و فیلیال تراپی بر تعاملات دانش آموزان با اختلال نقص توجه- بیش فعالی انجام گرفت.

 روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه شاهد بود. جامعه ی آماری در این پژوهش دانش آموزان 7 تا 9 ساله دارای اختلال نقص توجه بیش فعالی شاغل به تحصیل در مدارس عادی مناطق شش گانه ی شهر اصفهان بودند. برای انتخاب نمونه، از بین دانش آموزانی که معیارهای ورود به پژوهش را داشتند، 42 نفر انتخاب و به صورت تصادفی بین گروه های درمان مبتنی بر ذهنی سازی (14 نفر)، فیلیال تراپی (14 نفر) و شاهد (14 نفر) تقسیم شدند.

 نتایج نشان داد که تعامل والد- کودک و معلم- دانش آموز در گروه های آزمایش نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری افزایش یافته است (0/01 ≥ P). همچنین مقایسه ی میانگین نمرات نشان داد که در متغیر ارتباط والد- کودک؛ تفاوت معنی داری بین گروه درمان مبتنی بر ذهنی سازی و گروه فیلیال تراپی وجود نداشت (0/01 ≤ P) اما در متغیر ارتباط معلم- دانش آموز؛ این تفاوت معنی دار بود (0/01 ≥ P).

 با توجه به اثربخشی بر تعاملات والد- کودک و تعاملات معلم- دانش آموز کودکان با اختلال بیش فعالی- نقص توجه می توان از این رویکرد به عنوان یک روش درمانی موثر در ایران بهره برد.