تاثیر اسمو و هیدروپرایمینگ و قطع آبیاری در مرحله گلدهی بر شاخص های جوانه زنی عدس (Lense culinaris L.)

به منظور بررسی اثر هیدروپرایمینگ و اسموپرایمینگ بر شاخص های سبزشدن و برهم کنش آن با قطع آبیاری در مرحله گلدهی عدس (رقم گچساران) دو آزمایش جداگانه، سال 97-1396 در آزمایشگاه مرکز تحقیقات کشاورزی یاسوج اجرا شد. آزمایش اول به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو عامل (1-شش غلظت نیترات پتاسیم و سولفات روی و آب خالص، مجموعا هفت سطح و 2- پنج سطح زمانی خیساندن در آب) انجام شد. آزمایش دوم در سال زراعی 97-1396 در مزرعه تحقیقاتی یاسوج، به صورت اسپلیت پلات در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد، به طوری که عامل اصلی آبیاری با دو سطح (آبیاری کامل و قطع آبیاری در مرحله گلدهی) و عامل فرعی پرایمینگ بذر با چهار سطح (پرایمینگ با محلول نیترات پتاسیم با غلظت 2/0 درصد، سولفات روی با غلظت 3/0 درصد، آب مقطر و عدم پرایمینگ) بود. نتایج نشان داد پرایمینگ بذر با نیترات پتاسیم باعث کاهش 91/9 و 89/7 درصدی میانگین زمان سبزشدن نسبت به شاهد و هیدروپرایمینگ گردید. تاثیر خیسانده شدن بذور به مدت 6 ساعت بر درصد و سرعت جوانه زنی در شرایط آزمایشگاهی، بهتر از سایر تیمارهای زمانی بود.