بررسی تاثیر رهبری تعامل گرا بر تعالی منابع انسانی با نقش میانجی مدیریت استعداد در اداره امور مالیاتی استان اردبیل

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر رهبری تعامل گرا بر تعالی منابع انسانی با نقش میانجی مدیریت استعداد در اداره امور مالیاتی استان اردبیل انجام یافت. اطلاعات مربوط به قسمت های نظری این پژوهش با استفاده از روش کتابخانه ای و اسنادی تهیه شده اند و اطلاعات بخش عملی به شیوه میدانی از طریق پرسشنامه های استاندارد از نمونه های آماری (250 نفر کارکنان اداره امور مالیاتی استان اردبیل) جمع آوری شده اند. برای سنجش متغیر تعالی منابع انسانی از پرسشنامه «تیمز، باکر و درکس» (1392)، برای سنجش متغیر رهبری تعامل گرا از پرسشنامه «برنارد ام بس» (1390) و نیز برای سنجش متغیر مدیریت استعداد از پرسشنامه استاندارد «شعبان پور و ایگدیر» (1392) استفاده شده است. روایی پرسشنامه ها با استفاده از روش روایی صوری بررسی گردید و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ اندازه گیری شد که به ترتیب عبارت بودند از؛ رهبری تعامل گرا: 0.751 ، تعالی منابع انسانی: 0.744 و نیز مدیریت استعداد: 0.728 . تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون معادلات ساختاری در بسته نرم افزاری «لیزرل» انجام گرفته است و نتایج پژوهش حاکی از آن است که؛ متغیر مدیریت استعداد (با ضریب بتای 0.48) تاثیر رهبری تعامل گرا بر تعالی منابع انسانی را افزایش می دهد. همچنین رهبری تعامل گرا بر تعالی منابع انسانی (با ضریب بتای 0.45)، رهبری تعامل گرا بر مدیریت استعداد (با ضریب بتای 0.60) و نیز مدیریت استعداد بر تعالی منابع انسانی (با ضریب بتای 0.54) تاثیر مثبت معنی داری داشتند.