پیش بینی نشانه های افسردگی دانش آموزان پسر براساس تروماهای دوران کودکی

هدف این پژوهش، پیش بینی نشانه های افسردگی در دانش آموزان پسر براساس تروماهای دوران کودکی  بود. روش این پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی بود. جامعه آماری را کلیه دانش آموزان پسر دوره اول و دوم متوسطه مدارس شهرستان رباط کریم (استان تهران) در سال تحصیلی 1399-1400 تشکیل داده اند. تعداد 310 دانش آموز به صورت نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های افسردگی کودک و نوجوان کواکس و پرسشنامه ترومای کودکی برنشتاین پاسخ دادند. داده های بوسیله آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون استاندارد تجزیه و تحلیل شد. یافته های این مطالعه نشان داد که ترکیب خطی متغیرهای تروماهای دوران کودکی (سوء استفاده هیجانی، سوء استفاده فیزیکی، جنسی، غفلت هیجانی و غفلت فیزیکی) به طور معناداری افسردگی دانش آموزان را پیش بینی می کند. از میان تروماهای دوران کودکی، سوءاستفاده هیجانی و سوءاستفاده فیزیکی به طور معناداری افسردگی را در دانش آموزان را پیش بینی کردند. ولی سوءاستفاده جنسی، غفلت هیجانی و غفلت فیزیکی نتوانستند افسردگی را به طور معناداری پیش بینی کنند. همچنین مدل حاضر توانست 25 درصد از واریانس افسردگی در دانش آموزان را تبیین کند. در این مطالعه داده ها از نقش معنا دار تروماهای کودکی بویژه سوءاستفاده هیجانی و فیزیکی در دانش آموزان حمایت می کند. پیشنهاد می شود که در درمان افسردگی دانش آموزان تاریخچه ی تروماهای دوران کودکی نیز مورد توجه متخصصان بالینی قرار بگیرد.