تاثیر انرژی های تجدیدپذیر، نوآوری های تکنولوژیکی و کیفیت صادرات بر انتشارگاز دی اکسیدکربن

گرم تر شدن کره زمین یکی از پیامدهای انتشار گاز دی اکسیدکربن، می باشد که بطور بالقوه تاثیر چند بعدی بر اکوسیستم زمین و بشریت دارد. به طوری که همه کشورهای جهان در پی کاهش و کنترل میزان آن، با استفاده از عوامل تاثیرگذار عمده در انتشار آن می باشند. برای این منظور، هدف این تحقیق بررسی تاثیر انرژی های تجدیدپذیر، نوآوری های تکنولوژیکی و کیفیت صادرات بر انتشار دی اکسیدکربن می باشد. جهت برآورد این تاثیرات، نمونه ای شامل 20 کشور خاورمیانه و شمال آفریقا (MENA) در بازه زمانی 2002-2020 با رویکرد اقتصادسنجی مدل خود رگرسیونی باوقفه های گسترده پانلی (Panel ARDL) مورد سنجش قرار گرفته است. سعی در بررسی عوامل موثر بر کاهش انتشار گاز دی اکسید کربن دارد. نتایج برآوردی، بیانگر تاثیرگذاری منفی در کوتاه مدت و بلندمدت متغیرهای مصرف انرژی های تجدیدپذیر، نوآوری تکنولوژیکی و کیفیت صادرات بر انتشار گاز دی اکسیدکربن است. از بین متغیرهای اصلی مورد بررسی، کیفیت صادرات، بیشترین ضریب تاثیرگذاری در کاهش انتشار دی اکسیدکربن را دارد و متغیر رشد اقتصادی نیز به عنوان متغیر کنترلی بیشترین تاثیر مثبت و معنی دار بر انتشار دی اکسیدکربن در کوتاه مدت و بلندمدت داشته است. آزمون های علیت گرنجری، بیانگر علیت یک طرفه از متغیرهای مصرف انرژی های تجدید پذیر، کیفیت صادرات، هزینه تحقیق توسعه و رشد اقتصادی به انتشار دی اکسیدکربن را تایید می کنند. با توجه به نتایج پژوهش، اجرای ابزارها و مکانیسم های قیمت گذاری دی اکسیدکربن برای تولید پاک و فعالیت های تجاری بین المللی، برنامه های آگاهی اجتماعی در سراسر کشور برای آموزش در مورد پیامدهای منفی آلودگی، ترویج سیاست های دولت برای تشویق استفاده از فناوری مدرن(فناوری های کم مصرف انرژی و آلودگی) توصیه می گردد.