ارزیابی مولفه های تاب آوری اجتماعی شهر در برابر زلزله مطالعه موردی: کلانشهر کرمانشاه

شهرها سیستم های پیچیده و متکی به هم هستند که در برابر تهدیدات ناشی از بلایای طبیعی و انسانی آسیب پذیر می باشند. کاهش قرار گرفتن در معرض خطرات طبیعی امروزه به یک هدف مهم و گسترده در برنامه ریزی و مدیریت بحران تبدیل گشته است. هدف اصلی این پژوهش، ارزیابی مولفه های تاب آوری اجتماعی شهر در برابر زلزله در کلانشهر کرمانشاه و ارایه راهکارهای موثر در این زمینه می باشد. پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی و از نظر هدف کاربردی است، جامعه آماری شهروندان شهر کرمانشاه می باشند که با استفاده از فرمول کوکران 385 نفر از شهروندان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند ، جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شده است که میزان پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ 79/0 بدست آمده نشان دهنده ی پایایی خوب پرسشنامه می باشد. در راستای پاسخ به مسیله تحقیق از از مدل ماباک و برای نمایش نتایج خروجی به صورت نقشه از نرم افزار ArcGIS استفاده شده است. در این پژوهش تاب آوری اجتماعی در چهار شاخص؛ آگاهی و دانش، مهارت، نگرش و سرمایه اجتماعی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد، در شاخص آگاهی و دانش منطقه هفت در رتبه اول و منطقه دو در رتبه آخر؛ در شاخص مهارت، منطقه هشت در رتبه اول و منطقه چهار در رتبه آخر؛ در شاخص نگرش منطقه چهار در رتبه اول و منطقه دو در رتبه هشتم و در شاخص سرمایه اجتماعی منطقه سه در رتبه اول و منطقه یک در رتبه هشتم قرار دارند.