ارزیابی نتایج بالینی کوتاه مدت (داخل بیمارستانی) و بلند مدت (6 ماهه و یکساله) بیماران با PCI on vein grafts مراجعه کننده به بیمارستان قلب و عروق شهید رجایی در سال های 1396 تا 1398

برقراری مجدد جریان جهت درمان تنگی عروق کرونری به دو روش؛ مداخله از راه پوست (PCI) و یا جراحی باز قابل انجام است.برای بیمارانی که قبلا به روش جراحی درمان شدند و اکنون مجدد علامت دار می باشند، با توجه به مورتالیتی و موربیدیتی بالاتر جراحی مجدد، روش درمانی ارجح PCI است.

این مطالعه، یک بررسی کوهورت می باشد. جمعیت مورد مطالعه تمام بیماران فاقد معیارهای خروجی است که در بازه زمانی، از مهر 1396 تا مهر 1398 در بیمارستان شهید رجایی تحت PCI on SVG قرار گرفتند. در این بیماران نتایج بالینی کوتاه مدت (داخل بیمارستانی) و بلند مدت (6 ماهه و یکساله) از لحاظ میزان بروز MACE(حوادث قلبی عروقی بزرگ)بررسی شد.

216 بیمار در سن 39 تا 99 سال با میانگین سنی 16/9±95/65، وارد مطالعه شدند. MACE داخل بیمارستان،فقط یک مورد سکته مغزی، یک مورد MI و یک مورد هم عوارض عروقی داشتیم.طی6 ماه اول، 19 مورد مورتالیتی، 5 مورد MI ، 2 مورد نیاز به برقراری مجدد جریان بر روی همان SVG و 3 مورد نیاز به PCI بر روی سایر SVG های بیماران دیده شد.بعد از یک سال در مجموع 28 مورد مورتالیتی، 13 مورد MI، 7 مورد نیاز به برقراری مجدد جریان در همان SVG و 7 مورد نیاز به PCI بر روی سایر SVG های بیماران دیده شد. ارتباط بین میزان بروز MACE با فاکتورهای سن و بیماری مزمن کلیه دیده شد.

MACE در بیماران مسن تر و بیماران دارای سابقه بیماری مزمن کلیه با GFR>30(نارسایی مزمن خفیف و متوسط کلیه) بیشتر اتفاق افتاد.