شیوع اضطراب، افسردگی و استرس و همبسته های روانی-اجتماعی آن در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در دوره همه گیری کووید-19

مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی علایم اضطراب، افسردگی و استرس و همبسته های روانی-اجتماعی آن در دانشجویان پزشکی در دوره همه گیری COVID-19، انجام شد. مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی بود که روی 347 نفر از دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد طی سال تحصیلی 1399-1400 انجام شد. داده ها با استفاده از یک پرسشنامه ساختاریافته آنلاین جمع آوری گردید. به منظور سنجش میزان افسردگی، اضطراب و استرس دانشجویان از مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) استفاده شد. بر اساس آزمون DASS، به ترتیب 59/7، 55/5 و 57/4 درصد از دانشجویان پزشکی دارای درجاتی از افسردگی، اضطراب و استرس بودند. میزان افسردگی در دانشجویان رشته پزشکی که فرزند نداشتند (0/006=P)، رضایت کمتری از رشته تحصیلی خود داشتند (0/005>P)، سوء مصرف مواد داشتند (0/01=P)، و به COVID-19 مبتلا شده بودند بیشتر بود (0/02=P). فراوانی اضطراب در دانشجویان رشته پزشکی که سوء مصرف مواد داشتند (0/01=P) و رضایت کمتری از رشته تحصیلی خود داشتند بیشتر بود (0/001=P). استرس در افرادی که سوء مصرف مواد داشتند (0/005>P)، رضایت کمتری از رشته تحصیلی خود داشتند (0/005>P) و واکسن COVID-19 دریافت نکرده بودند، بیشتر بود. (0/02=P). بیش از 50 درصد از دانشجویان پزشکی در دوره پاندمی COVID-19 درجاتی از افسردگی، اضطراب و استرس را گزارش کردند. عدم رضایت از رشته تحصیلی و سوء مصرف مواد با هر سه خرده مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس در دانشجویان پزشکی مرتبط بود. میزان استرس در دانشجویانی که واکسن COVID-19 دریافت کرده بودند، کمتر از کسانی بود که واکسن دریافت نکرده بودند.