تدوین الگوی مقابله روان شناختی با پیامدهای کووید 19 بر مبنای روان شناسی مثبت گرا و ارزیابی تاثیر آن بر کیفیت زندگی و شادکامی افراد دارای اضطراب کووید 19

پژوهش حاضر با هدف تدوین الگوی مقابله روان شناختی با پیامدهای کووید-19 بر مبنای روان شناسی مثبت گرا و ارزیابی تاثیر آن بر کیفیت زندگی و شادکامی افراد دارای اضطراب کووید-19 انجام شد. روش پژوهش حاضر در بخش کیفی، تحلیل مضمون به روش استقرایی و در قسمت کمی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل افراد دارای اضطراب کووید-19 شهر تهران در شش ماه اول سال 1400 بود. جهت اجرای پژوهش حاضر تعداد 35 نفر دارای اضطراب کووید-19 با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه قرار گرفتند. افراد حاضر در گروه آزمایش مداخله حاضر (10 جلسه) را طی یک و نیم ماه دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس اضطراب کرونا ویروس (علیپور و همکاران، 1398) (CDAS) و پرسشنامه کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1994) (QLQ) و پرسشنامه شادکامی (آرگیل، مارتین و کراسلند، 1989) (HQ) بود. نتایج نشان داد که الگوی مقابله روان شناختی با پیامدهای کووید-19 بر مبنای روان شناسی مثبت گرا از نظر متخصصان دارای روایی محتوایی کافی است. همچنین این مداخله بر کیفیت زندگی و شادکامی افراد دارای اضطراب کووید-19 تاثیر داشته است (0001>P). بر اساس یافته های پژوهش حاضر، الگوی مقابله روان شناختی بر مبنای روان شناسی مثبت گرا با توجه به توانمندی ها و نقاط مثبت، ترویج نوع دوستی و مهرورزی به دیگران، ادای سپاسگزاری و شکرگزاری و شکل دهی امید و خوش بینی می تواند به عنوان روشی کارآمد در جهت بهبود کیفیت زندگی و شادکامی افراد دارای اضطراب کووید-19 مورد توجه قرار گیرد.