بررسی اپیدمیولوژی لوسمی و لنفوم در کودکان زیر 15 سال مراجعه کننده به بیمارستان بعثت همدان از سال 1389 تا 1399: یک مطالعه توصیفی

سرطان ها دومین عامل مرگ ومیر کودکان به شمار می روند. در این مطالعه تظاهرات بالینی لوسمی و لنفوم کودکان زیر 15 سال مراجعه کننده به بیمارستان بعثت همدان از سال 1389 تا 1399 مورد بررسی قرار گرفت.

این مطالعه توصیفی-مقطعی، به صورت گذشته نگر بر روی 203 بیمار مبتلا به لوسمی و 77 بیمار مبتلا به لنفوم با سن کمتر از 15 سال انجام شد. داده های مورد بررسی شامل سن، جنسیت، محل سکونت، تظاهرات و علایم بالینی اولیه، اولین یافته های آزمایشگاهی و نوع لوسمی و لنفوم از پرونده بیماران استخراج شد. داده ها با استفاده از آزمون های t مستقل و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.

لوسمی و لنفوم در پسران فراوانی بیشتری را نشان داد. فراوان ترین تظاهر بیماری در لوسمی تب یا ضعف 13 نفر (9/39 درصد) و علامت بیماری رنگ پریدگی 77 نفر (9/37 درصد) بود. تفاوت معناداری بین دو نوع لوسمی از نظر میانگین سنی (005/0=P)، خون ریزی (011/0=P) و لنفادنوپاتی (038/0=P) وجود داشت. فراوانی لنفوم هوچکین و غیر هوچکین به ترتیب 38 نفر (4/49 درصد) و 39 نفر (6/50 درصد) بود. لنفادنوپاتی سرویکال شایع ترین نوع لنفادنوپاتی در بیماران بود (56 مورد، 7/72 درصد). درد گره لنفاوی و ادم شایع ترین علامت بود (57 نفر، 74 درصد). ارتباط بین لنفادنوپاتی مدیاستینال با نوع لنفوم معنادار بود (018/0=P)، به گونه ای که لنفادنوپاتی مدیاستینال در لنفوم هوچکین فراوانی بیشتری داشت.

تب شایع ترین تظاهر بالینی و رنگ پریدگی شایع ترین علامت بالینی اولیه لوسمی و در کودکان مبتلا به لنفوم، درد گره لنفاوی مهم ترین تظاهر بالینی می باشد.