طراحی مدل دیالکتیک تربیتی امام حسین (ع) در واقعه سال 61 هجری و بهره گیری از آن در رابطه بین معلم و شاگرد

این پژوهش با هدف «طراحی مدل دیالکتیک تربیتی امام حسین(ع) در واقعه سال 61 هجری و بهره گیری از آن در رابطه بین معلم و شاگرد» انجام شده است. روش انجام پژوهش حاضر «کیفی» با رویکرد «گراندد تیوری» است. منابع گردآوری داده های پژوهش، نامه ها، کتب مقاتل چون «مقتل ابی مخنف»، «نفس المهموم»، «مقتل ابن مقرم»، «مقتل شیخ مفید»، «لهوف» و... است. داده ها در فرایند سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی، کدگذاری شده اند. بر این اساس است که سطر به سطر دیالکتیک دونفره امام حسین(ع) سرشار از درس های جامع و متقن آموزشی و پرورشی است که هرکدام می تواند موضوع جداگانه ای برای پژوهش باشد، موردبررسی قرار خواهد گرفت.یافته ها و یافته ها حاکی از آن است که در بالاترین سطح، مدل مفهومی درزمینه تربیتی برگرفته از گفتار و رفتار امام حسین(ع) در گفت وگوهای دونفره شان و به کارگیری آن در رابطه بین معلم و شاگرد برای گروه سنی کودکان و نوجوانان؛ انتزاعی ترین ایده سامان دهنده به جریان آموزش وپرورش را موردبررسی قرارداد. در این حالت مدل را می توان همسنگ فلسفه تعلیم و تربیت دانست، زیرا ایده فلسفی خاصی در باب ماهیت تعلیم و تربیت وجود دارد؛ به نحوی که سامان دهنده همه افکار و فعالیت هایی بوده که در سطوح پایین جریان دارند.