طراحی و آزمون مدل کار بدون استرس در سازمان صداوسیما جمهوری اسلامی ایران با رویکرد آمیخته

هدف این پژوهش شناسایی عوامل موثر بر کار بدون استرس در سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، طراحی مدل مفهومی و اعتبارسنجی مدل طراحی شده است.

طراحی/ روش شناسی/رویکرد: 

برای رسیدن به اهداف پژوهش از رویکردهای کیفی و کمی استفاده شده است. در بخش کیفی با استفاده از دلفی، عوامل موثر شناسایی شد. در بخش کمی برای اعتبار سنجی مدل مفهومی، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. روش نمونه گیری در بخش کیفی غیراحتمالی از نوع گلوله برفی و در بخش کمی، نمونه گیری تصادفی در جامعه محدود بوده است. با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه 380 نفر تعیین شد. روایی پرسشنامه بخش کیفی و بخش کمی، روایی محتواست و پایایی بخش کمی با آلفای کرونباخ محاسبه شده است. برای تحلیل داده های تجربی، آزمون فرضیه ها و تایید همخوانی سازه نظری با سازه تجربی از تحلیل عاملی و تحلیل مسیر استفاده شده است.

یافته های پژوهش: 

نتایج پژوهش نشان داده است که عوامل فردی، عوامل عملیاتی، عوامل سازمانی و عوامل محیطی بر کار بدون استرس تاثیر دارند. از بین عوامل موثر، عوامل سازمانی، عملیاتی و محیطی با کار بدون استرس رابطه معکوس دارند ولی سازه عوامل فردی با کار بدون استرس رابطه مستقیم دارد.

محدودیت ها و پیامدها:

 در مراحل اولیه، جامع نبودن نتایج پژوهش های پیشین، موجب ارایه مدل اولیه بر اساس استنباط پژوهشگران شد.

پیامدهای عملی:

 با اجرای این الگو، علاوه بر افزایش بهره وری، تمایل افراد به ترک سازمان کاهش می یابد و انگیزه آنان برای افزایش اثربخشی بیشتر می شود.

برای طراحی مدل کار بدون استرس، به موازات بررسی عوامل موثر بر مدیریت استرس، عوامل موثر بر ایجاد استرس شغلی، بررسی شد؛ در نهایت با تلفیق این دو مقوله متفاوت، عوامل و شاخص های کار بدون استرس بر اساس استنباط پژوهشگر و نظر خبرگان، استخراج گردیده و سپس اعتبارسنجی شد؛ نتیجه طراحی و اعتبارسنجی، مدل جامع و جدیدی است که محیط، فرد و سازمان را در برمی گیرد.