نقش اینترفرون نوع III (IL-29) بر عفونت HSV-1 در بیماران مبتلا به سرطان پستان دارای پریودنتیت و دریافت کننده شیمی درمانی

پریودنتیت اختلال التهابی ناشی از عفونت بافت های حمایتی دندان ها (پریودنتیوم) است. از آنجایی که درمان های سرطان پستان با افزایش بیماری پریودنتال همراه است و در بیماری پریودنتال نیز میزان اینترلوکین 29 افزایش می یابد به نظر می رسد که با بررسی سطح اینترلوکین 29 می توان این بیماری را پیش بینی نموده و اقدامات موثر برای پیشگیری از آن انجام داد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط میزان اینترلوکین 29 و میزان آنتی ژن HSV-1 با پریودنتیت در زنان مبتلا به سرطان پستان بود.

در این مطالعه مقطعی، مجموعا 90 زن با سرطان پستان مراجعه کننده به کلینیک دندانپزشکی بغداد در سال 1400 و در سه گروه دارای پریودنتیت و پس از دریافت شیمی درمانی (30=n)، دارای پریودنتیت بدون درمان شیمی درمانی (30=n) و بدون پریودنتیت به عنوان گروه کنترل (30=n) مورد بررسی قرار گرفتند. سطح اینترلوکین 29 و آنتی ژن HSV-1 با استفاده از نمونه بزاق افراد و با روش الایزا اندازه گیری شد. میانگین سطح دو مارکر با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه در بین سه گروه تجزیه و تحلیل شد.

میانگین آنتی ژن HSV-1 در گروه بیماران دارای پریودنتیت و پس از دریافت شیمی درمانی بیش از سایر گروه ها بود اما بین سه گروه تفاوت آماری معنی دار مشاهده نشد (071/0=P). در حالی که میانگین اینترلوکین 29 در گروه پریودنتیت با دریافت شیمی درمانی (85/296) نسبت به گروه پریودنتیت بدون شیمی درمانی (99/314) و کنترل (79/303) به طور غیرمعنی داری کاهش داشت (572/0=P).

افزایش سطح اینترلوکین 29 در مبتلایان به سرطان پستان دارای پریودنتیت نسبت به افراد بدون بیماری پریودنتیت و بالاتر بودن میزان آنتی ژن ویروس HSV-1 بیماران دارای پریودنتیت دریافت کننده شیمی، نشان دهنده افزایش شانش ابتلا به بیماری پریودنتیت در مبتلایان به سرطان پستان می باشد که این موضوع بر اهمیت توجه به سلامت دهان و دندان در مبتلایان به سرطان پستان تاکید دارد.