لشمانیازیس احشایی در کودکان

لیشمانیوز احشایی بیماری مزمنی است که به صورت خاص کودکان زیر 5 سال از نوع L.Infantum و کودکان بزرگتر و بالغین جوان را در ناحیه آفریقا و آسیا نوع (L.Donovani) مبتلا می کند. هدف از این مطالعه بررسی یافته های اپیدمیولوژی کلینیکوپاتولوژی، پاسخ درمانی بیماران مبتلا به لیشمانیوزیس و مقایسه آن با سایر مناطق آندمیک دنیا بود.
این بررسی به صورت توصیفی صورت گرفت 40 نفر از بیماران که با تشخیص لیشمانیوز احشایی در فاصله سالهای 1381-1379 در بیمارستان کودکان بستری شده بودند در این مطالعه وارد شدند. تشخیص بیماری به کمک بررسی مغز استخوان و تست الگوتیناسیون سیستم(DAT) مثبت صوت گرفته بود. افراد نمونه از نظر علایم بالینی تنها و یافته های آزمایشگاهی و روش های درمانی مورد بررسی قرار گرفتند.
در طی مدت 3 سال بررسی، از شهریور 79 لغایت شهریور 81 تعداد 40 بیمار مبتلا به لیشمانیوز احشایی در این مرکز بستری شده بودند. متوسط شیوع سنی 22.5 ماهگی بود. تب واسپلنومگالی در تمامی موارد، هپاتومگالی در 29 مورد (72.5%) وایکتر در 8 مورد (20%) وجود داشت. 90% بیماران هموگلوبولین کمتر از 10 داشتند و ترومبوسیتوپنی در 75% موارد مشاهده شد و بررسی مغز استخوان در تمام بیماران انجام شد که در 92.5% موارد مثبت بود و تست DAT در 72% موارد مثبت گزارش شد. 3 بیماربا علایم هیپرتانسیون پورت به صورت ایکتروهپاتواسپلنومگالی مراجعه نموده بودند. تمامی بیماران تحت درمان با مگلومین آنتی مونات (گلوکانتیم) قرار گرفتند. فقط یک مورد فوت به علت عدم پاسخ به درمانهای مختلف و عود مکرر وجود داشت.
بیماری لیشمانیوز احشایی در سنین شیرخوارگی می تواند به صورت علایم درگیری کبدی خود را نشان دهد. این بیماری در منطقه آذربایجان به درمان با آنتی موان پاسخ می دهد. داروهای گران قیمتی چون آمفوتریسین B باید برای موارد عود یا مقاوم به درمان در نظر گرفته شوند.