روابط ساختاری سلامت عمومی، تاب آوری، هوش هیجانی، تعارض زناشویی، فرسودگی والدگری، دلبستگی و تعامل والد-کودک با توانمندسازی روان شناختی مادران دارای کودک 6-4 سال

سلامت عمومی، تاب آوری، هوش هیجاتی، تعارض زناشویی، فرسودگی والدگری، دلبستگی و تعامل والد کودک به توانمندسازی روان شناختی مادران کمک می کند. این پژوهش با هدف بررسی روابط ساختاری سلامت عمومی، تاب آوری، هوش هیجانی، تعارض زناشویی، فرسودگی والدگری، دلبستگی و تعامل والد-کودک با توانمندسازی روان شناختی مادران دارای کودک 6-4 سال انجام گرفت.

روش پژوهش توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های سلامت روان (گلدبرگ، 1972)، تاب آوری (کلاهنن، 1996)، توانمندسازی روان شناختی (اسپریتز و میشرا، 1995)، هوش هیجانی (برادبری و گریوز، 2004)، رضایت زناشویی (اینریچ، 1993) فرسودگی والدگری (برن آوت، 2018)، دلبستگی (هالپرن و همکاران، 2006)، تعامل والد- کودک (پیانتا، 1994) بود، که توسط 257 مادر دارای کودک 4-6 ساله تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به منظور مدل سازی معادلات ساختاری از نرم افزارهای SPSS-23 و PLS-3 استفاده شد.

نتایج آزمون آماری نشان داد روابط میان دلبستگی و فرسودگی والدگری بر سلامت روان و تعامل والد- کودک تاثیر می گذارد. سپس سلامت روانی و تعامل والد- کودک هر یک به طور جداگانه بر هوش هیجانی، تاب آوری و رضایت زناشویی اثر گذاشت. در مرحله نهایی نیز هوش هیجانی، تاب آوری و رضایت زناشویی بر توانمندسازی روان شناختی تاثیرگذار بودند.

نتایج اثرات غیرمستقیم در مدل نهایی نشان داده است که کلیه اثرات غیرمستقیم معنی دار به دست امد و تنها تاثیر روابط میان دلبستگی و فرسودگی والدگری بر توانمندسازی روان شناختی با میانجی گری تعامل والد- کودک و سلامت روان و هم چنین تاثیر فرسودگی بر توانمندسازی روان شناختی با میانجی گری همزمان تعامل والد-کودک و رضایت زناشویی معنی دار نبود.