تاثیر آموزش مبتنی به امید درمانی بر نشخوار فکری زنان مبتلا به سرطان پستان

زمینه و هدف:

 سرطان پستان از بیماری های شایع زنان است که سلامت جسمی و روانی آنان را به مخاطره می اندازد. نشخوار فکری از مشکلات روان شناختی این زنان است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر امید درمانی بر نشخوار فکری زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد. 

روش بررسی:

 این یک مطالعه نیمه تجربی است. تمام زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بخش های شیمی درمانی دانشگاه علوم پزشکی شهر زاهدان جامعه پژوهش را تشکیل دادند. نمونه گیری در ابتدا به شیوه مستمر بود. سپس نمونه ها به روش تخصیص تصادفی در دو گروه آزمایش (50 نفر) و کنترل (50 نفر) قرارگرفتند. مداخله به مدت 8 جلسه گروهی و 2 بار در هفته انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل فرم اطلاعات فردی و پرسش نامه نشخوار فکری بود. داده ها به کمک نسخه 16 نرم افزار SPSS تجزیه وتحلیل شد.. 

یافته ها :

میانگین نمره نشخوار فکری قبل از مداخله تفاوت آماری معناداری بین دو گروه نداشت (0/29=P)، اما بعد از مداخله گروه درمانی مبتنی بر امید درمانی مقایسه میانگین نمره نشخوار فکری در دوگروه معنادار بود (0/0001=P). آزمون آماری تی زوجی نشان داد بین میانگین نمره نشخوار فکری قبل و بعد از مداخله در گروه مداخله (0/003=P)، تفاوت آماری معناداری وجود داشت، در گروه کنترل در میانگین نمره نشخوار فکری تفاوت آماری معناداری یافت نشد (0/89=P).

نتیجه گیری :

یافته ها نشان داد آموزش مبتنی بر امید درمانی، بر نشخوار فکری زنان مبتلا به سرطان پستان موثر است. این نتایج نشان می دهد زنان مبتلا به سرطان پستان که درگیر مشکلاتی همچون نشخوار فکری هستند با مداخله مبتنی بر امید درمانی افکار مزاحم آن ها که بیشتر حول وحوش بیماری و ناامیدی است، کاهش می یابد.