بررسی و اولویت بندی مولفه های برنامه ریزی و طراحی ساختمان های آموزشی در اقلیم گرم و خشک با رویکرد بهره گیری از راهکارهای غیرفعال انرژی خورشیدی (مطالعه موردی: ساختمان دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد)

بهره گیری از معماری خورشیدی مسیری میان بر برای رسیدن به معماری پایدار و استفاده بهینه ازابزارها و امکانات فعلی بدون تهدید نیاز آیندگان می باشد. تنها در این صورت است که ساختمان های پایدار منجر به شکل گیری رابطه هماهنگ بین انسان، طبیعت و معماری می گردد. هدف از این پژوهش بررسی و اولویت بندی مولفه های طراحی ساختمان هنر و معماری دانشگاه یزد با رویکرد بهره گیری از راهکارهای غیرفعال انرژی خورشیدی و طراحی ساختمان منطبق با این رویکرد است. نوع تحقیق کاربردی و روش بررسی آن تحلیل محتوا است. جامعه آماری دانشجویان و اساتید گروه معماری و شهرسازی دانشگاه یزد است. حجم نمونه با روش تصادفی ساده و سیستماتیک 69 نفر انتخاب شد. پرسشنامه به لحاظ روایی و پایایی مورد سنجش قرار گرفت. طبق بررسی های انجام شده پرسشنامه به لحاظ روایی از روایی صوری مطلوب و به لحاظ پایایی با استفاده از روش آلفای کرونباخ با مقدار 837/0 از قابلیت اعتبار بالایی برخوردار است. قلمرو مورد مطالعه سایت دانشگاه یزد واقع در شهر یزد و منطقه 3 شهرداری این شهر می باشد. یافته ها نشان می دهد در طراحی ساختمان هنر و معماری دانشگاه یزد بهره گیری از سیستم گلخانه در جبهه نورگیر می تواند قسمتی از نیازهای حرارتی فضاهای مجاور خود را تامین کند، بدین صورت که انرژی خورشیدی را دریافت کرده و توسط یک دیوار مشترک، انتقال گرما از گلخانه خورشیدی به فضاهای مجاور، از طریق هدایت یا توسط بازشوهای موجود در دیوار مشترک با جریان همرفت، صورت بگیرد و به همین منظور در اولویت طراحی ساختمان مذکور قرار می گیرد. با طراحی سیستم گلخانه ای در ساختمان آموزشی دانشگاه یزد یک منبع کمکی حرارت تامین می شود که ضمن ایجاد فضایی برای رشد گیاهان می تواند فضاهای دلپذیری برای تعاملات دانشجویان فراهم کند.