مقاومت توده های جودره (.Hordeum spontaneum L) به علف کش سولفوسولفورون در مناطق مختلف فارس

به منظور بررسی مقاومت توده های جودره به علف کش سولفوسولفورون، آزمایشی در پنج منطقه از رویشگاه های این علف هرز در استان فارس در مزارع آیشی که به صورت طبیعی آلوده به جودره بودند انجام شد و هشت تیمار علف کشی شامل صفر (شاهد)، 25/0، 5/0، 1، 2، 4، 8 و 16 برابر دز توصیه شده (معادل 25 گرم ماده موثر در هکتار) در چهار تکرار با استفاده از خطای استاندارد میانگین تیمارها با هم مقایسه شدند. نتایج نشان داد که میانگین نمره‎دهی چشمی با معیار شورای تحقیقات علف های هرز اروپا (EWRC) تحت تاثیر دزهای علف کش سولفوسولفورون قرار گرفت. در تمامی مناطق رویشگاهی جودره، بالاترین سطح کشندگی علف هرز از تیمارهای 200 و 400 گرم ماده موثر در هکتار به دست آمد. میانگین بقای جودره در مناطق مختلف نیز با مصرف 400 گرم علف کش 8 درصد بود. واکنش وزن خشک جودره به دزهای مختلف سولفوسولفورون با برازش معادله لگاریتم لجستیکی نشان داد که با مصرف 100 گرم سولفوسولفورون، وزن خشک جودره 64 درصد کاهش یافت. درجه مقاومت توده های مناطق مختلف به علف کش به طور قابل توجهی متغیر بود. براساس نسبت GR50، منطقه فسا به عنوان مقاوم ترین توده با درجه مقاومت 22/1 و سپس توده زرقان با درجه مقاومت 11/1 معرفی شدند. اقلید و جهرم (93/0 و 88/0) نیز درجه متوسط بودند و لار به عنوان توده حساس شناخته شد.