بررسی عوامل مرنبط با باروری به عنوان عامل خطرساز سرطان پستان در زنان میانسال

شناسایی عوامل خطر سرطان پستان برای ارزیابی وضعیت فعلی سیستم مراقبت از سرطان بسیار حایز اهمیت است. مهمترین هدف مطالعه حاضر مقایسه عوامل خطرزای باروری سرطان پستان بوده است.

این مطالعه مورد-شاهدی در سال 1400 و  بر روی زنان با و بدون سابقه سرطان پستان مراجعه کننده به دو بیمارستان آموزشی و زنان و کودکان بصره انجام شد. شرکت کنندگان به دو گروه مبتلا به سرطان پستان (121 زن) و سالم (484 زن) تقسیم شدند. مشخصات جمعیت شناختی و عوامل خطر باروری در بین دو گروه مقایسه شدند.

نتایج نشان داد که هورمون درمانی بعد از یایسگی (72/5-68/1 :CI 95 % , 64/2:OR)، سن یایسگی بیش از 46 سال (17/5-88/1 :CI 95 % , 13/2:OR) ، شیردهی کمتر از 11 ماه به میزان 81/1 برابر (09/4-71/1 :CI 95 % , 81/1:OR)، سابقه سقط جنین (76/2-62/0 :CI 95 % , 68/1:OR)، سابقه مصرف قرص های پیشگیری از بارداری (18/2-73/0 :CI 95 % , 47/1:OR)، سن منارک کمتر از 13 سال (94/1-78/0 :CI 95 % , 42/1:OR)، اضافه وزن یا چاقی (72/1-56/0 :CI 95 % , 36/1:OR) خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهند. هیچ یک از این متغیرها در تحلیل چندمتغیره همبستگی معنی داری نشان ندادند.

هورمون درمانی بعد از یایسگی، سن یایسگی بیش از 46 سال و مدت زمان شیردهی کمتر از 11 ماه مهمترین عوامل خطر سرطان پستان بودند. پیشنهاد می شود پرسنل درمان توجه ویژه ای به ترغیب مادران جهت شیردهی و پروتکل های تشخیص زودهنگام جهت کنترل سرطان پستان، داشته باشند.