مقایسه درمان پیشنهاد شده بر اساس عوامل موثر بر درجه سختی درمان در دندان های نیش نهفته فک بالا با طرح درمانی قطعی آن ها

 هنگام درمان ارتودنسی دندان نیش نهفته در فک بالا، تعیین موقعیت دقیق دندان با کمک تصویربرداری سه بعدی کامپیوتری با اشعه مخروطی (Cone Beam Computed Tomography) CBCT می تواند در تصمیم گیری مناسب تر برای درمان، موثر باشد. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه  طرح درمان پیشنهادی با استفاده از فاکتور های اندازه گیری شده در CBCT با طرح درمان نهایی انجام شده برای بیمار می باشد.

 در این مطالعه ی مقطعی گذشته نگر 120 تصویر CBCT تهیه شده از بیماران دارای نهفتگی دندان نیش فک بالا که درمان آن ها خاتمه یافته بود، ارزیابی شد. برای بررسی شدت نهفتگی دندان نیش فک بالا عواملی مثل نوع نهفتگی، موقعیت قرارگیری دندان نیش، فاصله تا پلان اکلوزال، فاصله تا خط تقارن دندان ها و عرض فضای فولیکولار با استفاده از CBCT اندازه گیری شد. سپس ده متخصص ارتودنسی ابتدا طرح درمان خود را پیشنهاد کردند و در ادامه، برای هر یک از عوامل اندازه گیری شده با استفاده از اعداد یک تا ده، درجه سختی را تعیین نمودند. سپس ارتباط بین عدد سختی مشخص شده برای هر عامل با طرح درمان پیشنهادی، ارزیابی و در پایان، ارتباط طرح درمان پیشنهادی با طرح درمان واقعی بیمار سنجیده شد.

 26 مرد و 94 زن با میانگین سنی 6/5±18/85 در مطالعه شرکت کردند. بین متغیرهای سن، فاصله دندان نیش تا خط تقارن دندان ها و نوع نهفتگی با نوع درمان انجام شده، ارتباط معناداری وجود داشت.

 نتایج این مطالعه توافق بین مشاهده گرها درباره ی درجه سختی مربوط به عرض فضای فولیکولار را پایین و توافق بالاتری را درباره رابطه ی درجه سختی با سایر متغیرها نشان داد.