ارزیابی کاهش مخاطرات خاک های ریز دانه دشت سیستان به کمک سیمان های زیستی

در سال های اخیر، محققان مختلف به تولید سیمان های زیستی برای تثبیت خاک ها، مقابله با ریزگردها و محافظت از زیست بوم ها در مناطق مختلف جهان توجه زیادی داشتند. با توجه به اینکه ریزگردها بر اقتصاد و سلامت جامعه شهری و روستایی ایران به ویژه در دشت سیستان (با جمعیت شهری 37/43 درصد و جمعیت روستایی 63/56 درصد) اثرات مخربی داشت، امکان استفاده از فناوری تثبیت خاک های ریز دانه سیلتی به کمک کلسیت زایی و افزایش مقاومت برشی خاک توسط باکتری های باسیلوس مگاتریوم و اسپوروسارسینا پاستوری در این پژوهش ارزیابی شد. در این راستا، بررسی های آزمایشگاهی تولید سیمان زیستی به کمک  آزمایش های برش مستقیم و امواج فشاری در دوره ای هشت هفته ای بر روی خاک های ریز دانه درشت سیستان انجام شد. نتایج آزمایشگاهی نشان داد که مقاومت نمونه های خاک در طی سه هفته اول افزایش، سپس اندکی کاهش یافت. هم زمان در این بازه زمانی، نمونه های تیمار شده توسط آزمایش امواج فشاری (UPV) بررسی  و مقایسه شد. در نمونه های تحت مراقبت در 21 روز اول، سرعت امواج فشاری افزایش و در هفته های بعد کمی کاهش یافت. کاهش مقاومت برشی و سرعت امواج در نمونه های حاوی باکتری ها تیمار شده، مرتبط با انحلال پل های کلسیتی بعد از هفته سوم است. این مطالعه، تثبیت بیوزیستی خاک های سیلتی توسط باکتری های استاندارد و با سیلوس مگاتریوم را برای کاهش مخاطرات ریزگردها در دشت سیستان ممکن می سازد و تایید می کند.