مقایسه دریافت غذایی ویتامین A در کودکان مبتلا به اوتیسم با کودکان سالم شهر گرگان سال 1400: مطالعه ی مورد شاهدی

 اختلالات طیف اوتیسم (ASD) اختلالی چندعاملی است که از عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی از جمله فاکتورهای تغذیه ای اثر می پذیرد. اخیرا نقش مواد مغذی به ویژه ویتامین A در پاتوفیزیولوژی و درمان ASD به طور فزاینده ای موردتوجه محققان قرارگرفته است. همچنین ASD الگوی تغذیه ای را تحت تاثیر قرار می دهد و ممکن است برخی از مواد مغذی به اندازه ی کافی دریافت نشوند. مطالعه ی حاضر به منظور بررسی و مقایسه ی میزان دریافت انواع مختلف ویتامین A در کودکان مبتلا به ASD و کودکان سالم، به عنوان گروه کنترل، در شهر گرگان انجام شد.

 در این مطالعه ی مورد-شاهدی 35 کودک 6 تا 12 ساله مبتلا به ASD و 70 کودک سالم که از نظر سن و جنس همسان بودند وارد مطالعه شدند. اطلاعات دریافت غذایی با استفاده از پرسش نامه ی نیمه کمی بسامد خوراک (FFQ) ثبت شد. همچنین برای محاسبه ی میزان دریافت غذایی انواع ویتامین A تحلیل اطلاعات FFQ با نرم افزار دریافت غذایی شفا انجام گرفت.

 اختلاف سن دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود (p=0/27). میزان دریافت ویتامین A در گروه کنترل به طور معنی داری بیش از گروه اوتیسم بود. همچنین، مقدار دریافت رتینول، آلفاکاروتن، بتاکاروتن، بتاکریپتوگزانتین و لیکوپن در گروه کنترل بیش از گروه اوتیسم بود. به علاوه، اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه از نظر دریافت مجموع لوتیین (Lutein) و زآگزانتین (Zeaxanthin) دیده نشد.

 اگرچه میانگین دریافت ویتامین A دو گروه بالاتر از مقادیر میانگین توصیه شده برای جمعیت های سنی و جنسی متناظر بود؛ دریافت کمتر انواع منابع غذایی ویتامین A در گروه اوتیسم نشان دهنده ی لزوم توجه به دریافت غذایی این کودکان است. خصوصا طبق شواهد به دست آمده، این بیماری به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بر عادت و الگوی غذایی کودکان اثر می گذارد.