پیامدهای بارداری در زنان مبتلا به آدنومیوز، تحت آماده سازی مصنوعی آندومتر با و بدون پیش درمان آگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین در سیکل های انتقال جنین فریز: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

انتخاب یک روش مناسب و ارجح برای آماده سازی آندومتر در سیکل های انتقال جنین منجمد (FET) برای زنان مبتلا به آدنومیوز در درمان ناباروری هنوز چالش برانگیز است.

مقایسه دو رژیم آماده سازی آندومتر مصنوعی با و بدون پیش درمانی آگونیست هورمون آزاد کننده گنادوتروپین در زنان مبتلا به آدنومیوز تحت سیکل های FET.

این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی 140 مورد آدنومیوز که از اردیبهشت تا اسفند 1399 در بیمارستان زنان آرش تحت سیکل FET قرار گرفتند، انجام شد. شرکت کنندگان به طور تصادفی در دو گروه درمان جایگزینی هورمونی (HRT) و گروه درمان جایگزینی هورمونی به همراه پیش درمانی با هورمون آزاد کننده گنادوتروپین آگونیست (HRT+GnRHa) قرار گرفتند (هرگروه 70 نفر). آماده سازی آندومتر در گروه HRT+GnRHa با mg 6-2 استرادیول در روز پس از تنظیم کاهشی با GnRHa انجام شد. در گروه HRT، همان دوز استرادیول در فاز اولیه فولیکولی شروع شد. نتایج اصلی (میزان حاملگی شیمیایی و بالینی) و نتایج ثانویه (میزان بارداری دوقلویی، سقط جنین و تولد زنده) بین گروه ها مقایسه شد.

ویژگی های دموگرافیک و شدت آدنومیوز، ضخامت و الگوی آندومتر در شروع تجویز پروژسترون در دو گروه مشابه و آندومتر سه خطی در هر دو گروه الگوی غالب بود (65/0 = p). تفاوت معنی داری در میزان حاملگی شیمیایی، بالینی و تولد زنده بین گروه ها وجود نداشت (به ترتیب 71/0 = p، 81/0 = p، 11/0 = p، 84/0 = p) با این حال، دوز کل استروژن مصرفی و مدت زمان مصرف استروژن در گروه با آماده سازی به همراه GnRHa به طور معنی داری بیشتر بود (001/0 = p و 003/0 = p).

این نتایج نشان داد که آماده سازی هورمونی آندومتر با استروژن و پروژسترون به تنهایی برای سیکل های FET به اندازه پروتکلی که شامل سرکوب قبلی هیپوفیز با GnRHa بوده، موثر است. مطالعات بالینی تصادفی با حجم نمونه بیشتر برای تایید این یافته ها مورد نیاز است.