بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره های مختلف Ulva fasciata Delile و Sargassum vulgare C. Agardh در فصل های زمستان و بهار

جلبک های دریایی از منابع غنی آنتی اکسیدان های طبیعی به شمار می روند. جمعیت های فراوانی از جنس Ulva و Sargassum در سواحل جنوبی ایران وجود دارد. در این پژوهش، جمعیت های جلبک سبز Ulva fasciata Delile و جلبک قهوه ای Sargassum vulgare C.Agardh از سواحل بوشهر در فصل های زمستان و بهار جمع آوری و محتوای فنل و فلاونویید کل آنها ارزیابی شد. عصاره های مختلفی از این گونه ها تهیه و فعالیت آنتی اکسیدانی آن ها با روش های ABTS و DPPH بررسی شد. نتایج نشان داد که S. vulgare در بهار بیشترین محتوای فنل و کمترین محتوای فلاونویید بترتیب به میزان 0.065±0.62 و 0.088±0.83 و U. fasciata در زمستان بیشترین محتوای فلاونویید و کمترین محتوای فنل بترتیب به میزان 0.21±1.65 و 0.04±0.28 میلی گرم بر گرم جلبک را داشت. در همه عصاره ها، S. vulgare فعالیت آنتی اکسیدانی بیشتری نسبت به U. fasciata نشان داد. هر دو گونه اغلب تفاوت معنی داری در فعالیت آنتی اکسیدانی در زمستان و بهار نداشتند. عصاره های اتانولی و متانولی 80 درصد و آب جوش خاصیت آنتی اکسیدانی بیشتری بترتیب نسبت به عصاره های اتانولی و متانولی خالص و آب مقطر نشان دادند. اغلب بیشترین و کمترین فعالیت آنتی اکسیدانی بترتیب در عصاره های اسیدی و اتانولی مشاهده شد. نتایج حاصل کمک شایانی در انتخاب و کاربرد جلبک ها در صنایع غذایی و دارویی خواهد نمود.