مقایسه اثربخشی گروه درمانی شناختی-رفتاری و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، بر بهبود کیفیت زندگی و افزایش شاخص CD4، در مراجعین تحت درمان مبتلا به ایدز شهر اهواز

بیماری ایدز از بیماری های مزمن است. این سندرم اکتسابی نقص ایمنی، بیماری مزمن و پیشرونده ای است که کیفیت زندگی مبتلایان را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی گروه درمانی شناختی-رفتاری و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، بر بهبود کیفیت زندگی و افزایش CD4، در مراجعین تحت درمان مبتلا به ایدز شهر اهواز بود.

پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری، شامل مبتلایان به ایدز در مرکز مشاوره بیماری های رفتاری شهرستان اهواز، در سال 1398 بود که از بین آن ها تعداد 45 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه درمانی شناختی-رفتاری؛ شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و گروه گواه گمارده شدند. بعد از اجرای پیش آزمون (مقیاس کیفیت زندگی، شاخص CD4) در هر سه گروه، مداخله آزمایشی طی هشت جلسه و هر جلسه یک ساعت و نیم، به صورت یک جلسه در هر هفته، اجرا شد. داده ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره با نرم افزار SPSS نسخه 22 تحلیل شد.

نتایج نشان داد بین سه گروه شناختی-رفتاری، ذهن آگاهی و گواه از نظر مولفه های کیفیت زندگی (8٫03=F، 0٫001>p) و شاخص CD4 (13٫85=F، 0٫001>p) تفاوت معناداری وجود داشت. درمان ذهن آگاهی نسبت به درمان شناختی-رفتاری تاثیر بیشتری در بهبود کیفیت زندگی و CD4 بیماران مبتلا به ایدز داشت (0٫001>p).

این مطالعه نشان داد که درمان شناختی-رفتاری و ذهن آگاهی منجر به بهبود کیفیت زندگی و CD4 بیماران مبتلا به ایدز می شوند؛ اما رویکرد ذهن آگاهی، تاثیر بیشتری در بهبود کیفیت زندگی و CD4 بیماران مبتلا به ایدز داشت.