کیفیت نامطلوب خواب عامل خطر افزایش قندخون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

اختلالات خواب تاثیر نامطلوبی بر سلامت جسمی و روانی بیماران مبتلا به دیابت می گذارد. کیفیت پایین خواب می تواند کنترل بیماری و عوارض ناشی از آن را نیز تحت تاثیر قرار دهد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط میان کیفیت خواب با قندخون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد. در این مطالعه توصیفی مقطعی 250 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2، مراجعه کننده به درمانگاه دیابت بیمارستان ولایت شهر قزوین، بصورت در دسترس وارد شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل چک لیست اطلاعات فردی-اجتماعی و پرسش نامه کیفیت خواب پترزبورگ بود. جهت تحلیل داده ها از مدل های رگرسیونی، ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون من ویتنی استفاده شد. میانگین و انحراف استاندارد قند خون ناشتا 75/40±207/72 و هموگلوبین گلیگوزیله 1/92±8/58 بود. از میان شرکت کنندگان 175 نفر (70 درصد) کیفیت نامطلوب خواب داشتند. بر اساس آزمون همبستگی اسپیرمن میان نمره کل کیفیت خواب با قند خون ناشتا (0/487=P< 0/001 ،r) و یا هموگلوبین گلیگوزیله (0/465=P< 0/001 ،r) ارتباط مستقیم و معناداری وجود داشت. بر اساس مدل رگرسیون لجستیک، کیفیت ضعیف خواب شانس کنترل نامطلوب قند خون را 3/17 برابر افزایش می دهد. یافته های حاضر رابطه مستقیم بین کیفیت ضعیف خواب و کنترل نامطلوب دیابت را نشان داد. بنابراین تامین بهداشت خواب باید به عنوان بخش مهمی از درمان و مراقبت بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، در جهت مدیریت بهتر قند خون آن ها، در نظر گرفته شود.