اثربخشی درمان ترکیبی شناختی - رفتاری و تعدیل سوگیری شناختی منفی بر رضایت جنسی و صمیمیت جنسی مردان مبتلا به اختلال نعوظ

رضایت جنسی و صمیمیت جنسی پایین از جمله پیامدهای کارکردی اختلال نعوظ به شمار می‍روند؛ که لزوم اجرای مدخلات روانشناختی را ضرروی می‍سازند. هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی درمان ترکیبی شناختی - رفتاری و تعدیل سوگیری شناختی منفی بر رضایت جنسی و صمیمیت جنسی مردان مبتلا به اختلال نعوظ بود.

روش این پژوهش نیمه آزمایشی (پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه) بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه مردان مبتلا به اختلال نعوظ شهر اصفهان در سال 1398 بود که از این میان تعداد 30 نفر که براساس ملاک‍های ورود تشخیص اختلال نعوظ را دریافت کردند، با استفاده از روش نمونه‍گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده در یک گروه آزمایش و یک گروه گواه (15 نفر در هر گروه) جایگزین شدند. هر دو گروه پرسشنامه‍های شاخص بین‍المللی عملکرد نعوظی (1997)، رضایت جنسی لارسون (1988) و صمیمیت جنسی بطلانی و همکاران (1389) را به عنوان پیش آزمون و پس‍آزمون تکمیل کردند. مداخله شامل هشت جلسه 60 الی 90 دقیقه‍ای (هفته ای دو جلسه به مدت چهار هفته) درمان شناختی - رفتاری و چهار جلسه 60 الی 90 دقیقه‍ای (هفته ای 1 جلسه به مدت چهار هفته) درمان تعدیل سوگیری شناختی منفی در گروه آزمایش بود، گروه گواه هیچ‍گونه مداخله‍ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیری در نرم افزارSPSS.23  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها:

 براساس یافته‍ها مشخص شد که درمان ترکیبی شناختی - رفتاری و تعدیل سوگیری شناختی منفی بر افزایش رضایت جنسی و صمیمیت جنسی مردان مبتلا به اختلال نعوظ موثر بود (0/001=p).

نتیجه گیری:

 با توجه به اینکه درمان ترکیبی ترکیبی شناختی - رفتاری و تعدیل سوگیری شناختی بر بهبود رضایت جنسی و صمیمیت جنسی مردان مبتلا به اختلال نعوظ موثر است؛ به نظر می‍رسد که می‍توان از این روش به عنوان یک روش مداخله ای موثر در بهبود رضایت جنسی و صمیمیت جنسی مردان مبتلا به اختلال نعوظ استفاده کرد.