اثربخشی برنامه مداخله ای تلفیقی بر مبنای یادگیری خودراهبر و راهبردهای نظم بخشی شناختی هیجان بر کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر ایلام

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر برنامه مداخله ای بر مبنای یادگیری خودراهبر و راهبردهای نظم بخشی شناختی هیجان بر کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر ایلام بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر ایلام در سال تحصیلی 97-96 (3250 نفر) بود که مشغول تحصیل بودند و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند و برنامه آموزشی یادگیری خودراهبر و راهبردهای نظم بخشی شناختی هیجان در 10 جلسه روی گروه آزمایش اجرا شد. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه اسپیل برگر (1980) پیش از شروع مداخله آموزشی، و پس از آن از افراد هر دو گروه جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های توصیفی و تحلیل کوواریانس در نرم افزار spss نسخه 23 انجام گرفت. نتایج حاکی از اثربخشی برنامه آموزشی یادگیری خودراهبر و راهبردهای نظم بخشی شناختی هیجان برکاهش اضطراب امتحان (05/0 <p) بود. بر مبنای نتایج به دست آمده به نظر می رسد که آموزش یادگیری خودراهبر و راهبردهای نظم بخشی شناختی هیجان می تواند به عنوان یک روش مداخله ای مناسب برای کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان به کار رود.