بررسی بهبود اختلال استرس پس از سانحه و حافظه سرگذشتی به روش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی (نمونه پژوهی زنان خانه دار شهر کرمانشاه)

یکی از فرآیندهای روانشناختی شاخص مرتبط با اختلال استرس پس از سانحه، حافظه سرگذشتی است و نشانه اصلی آن یادآوری های ناخواسته سانحه است. از جمله روش های درمانی در بهبود این اختلالات، تمرین های مراقبه و ذهن آگاهی می باشد که به افزایش توانایی خودآگاهی و پذیرش خود، در بیماران منجر می شود. پژوهش حاضر با هدف نقش روش درمانی ذهن آگاهی در بهبود اختلال استرس پس از سانحه و حافظه سرگذشتی در زنان خانه دار شهر کرمانشاه که دچار استرس پس از سانحه زلزله شده اند، انجام گرفت.

روش تحقیق به صورت شبه آزمایشی و با استفاده از دو گروه آزمایش و کنترل، دارای طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. روش نمونه گیری به شیوه داوطلبانه در دسترس با حجم نمونه نیز 30 نفر و به شیوه تصادفی ساده به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مقیاس تجدید نظر شده تاثیر رویداد ویلیامز و برودبنت (1986) و مصاحبه و آزمون حافظه سرگذشتی بود. گروه آزمایش به شیوه درمانی ذهن آگاهی در هشت جلسه آموزش داده شدند.

یافته ها نشان داد که روش درمانی ذهن آگاهی در بهبود اختلال استرس پس از سانحه و زیرمقیاس های آن و همچنین در بهبود حافظه سرگذشتی نیز تاثیر مثبت و معنی داری داشت.

نتایج کلی تحقیق نشان داد که روش درمانی ذهن آگاهی روشی مناسب برای بهبود اختلال استرس پس از سانحه و حافظه سرگذشتی زنان آسیب دیده از زلزله می باشد.