اثر فشردگی مدیریت تغذیه و سموم شیمیایی کشاورزی بر رشد و عملکرد دانه ارقام لوبیاقرمز (Phaseolus vulgaris L.) در شرایط مزرعه

امروزه تنوع در نظام های زراعی برای تولید حداکثری محصولات کشاورزی نظرات قابل توجهی را به خود جلب کرده است. در این راستا آزمایشی با هدف بهبود سودآوری مزرعه و بازسازی نظام های زراعی متناسب با افزایش سلامت محصولات، بهبود امنیت غذایی انسان ها و تولید پایدار محصول لوبیاقرمز، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1400 در منطقه بیران شهر لرستان اجرا شد. نظام های زراعی مختلف شامل (اکولوژیک، تلفیقی، کم نهاده، متوسط نهاده و پرنهاده) و ارقام لوبیاقرمز شامل (افق، دادفر، گلی و یاقوت) بودند. مقادیر مختلف مصرف نهاده در نظام های زراعی شامل مدیریت زراعی، مصرف کود و سم بود. نتایج نشان داد که اثر برهمکنش نظام زراعی و رقم، قطر ساقه، تعداد شاخه، ارتفاع بوته، تعداد برگ، محتوای کلروفیل، تعداد غلاف، وزن دانه، عملکرد زیست توده و دانه و شاخص برداشت را به طور معنی داری افزایش داد. بیشترین عملکرد دانه در رقم یاقوت در نظام زراعی پرنهاده (30/3054 کیلوگرم در هکتار) و در نظام زراعی تلفیقی (33/3007 کیلوگرم در هکتار) هر دو در یک کلاس آماری به دست آمد. عملکرد دانه در رقم یاقوت نسبت به ارقام افق، دادفر و گلی در نظام زراعی پرنهاده به ترتیب به میزان 56/27، 14/18 و 09/40 درصد و در نظام زراعی تلفیقی به ترتیب به میزان 02/26، 25/13 و 50/16 درصد افزایش نشان داد. یافته ها نشان داد که نظام زراعی تلفیقی توانست هم تراز با نظام زراعی پرنهاده، ویژگی های زراعی ارقام لوبیاقرمز را نسبت به نظام های زراعی اکولوژیک، کم نهاده و متوسط نهاده به بالاترین سطح خود برای افزایش تولید اقتصادی برساند.