تحلیل مخاطره زمین لرزه بر بافت سکونتگاه های غیر رسمی شهر تبریز با استفاده از مدل WASPAS و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)

تحلیل وضع سکونتگاهای غیر رسمی در رابطه با وقوع یک بحران محتمل، نقش بسزای در مدیریت صحیح در هنگام وقوع بحران خواهد داشت. بر این اساس در مطالعه جاری سعی شده است تا با استفاده از روش WASPAS تخمین مناسبی ازمیزان آسیب پذیری سکونتگاه های غیر رسمی شهر تبریز دربرابر زلزله به دست آید. شاخص های مورد استفاده در پژوهش شامل (مصالح ساختمانی، تعداد طبقات، کیفیت ابنیه، تراکم جمعیت، تراکم ساختمان، مساحت قطعات، عرض معبر، زمین شناسی، فاصله از گسل، فاصله از مراکز درمانی، فاصله از فضای باز عمومی، فاصله از تاسیسات شهری، نوع کاربری)می باشد. نتایج پژوهش بر آن دلالت دارد که 57.91 %از مساحت سکونتگاه های غیر رسمی شهر تبریز در معرض آسیب پذیری خیلی زیاد 05 .11 % در معرض آسیب پذیری زیاد و 03.27 % در معرض آسیب پذیری متوسط و فقط 4.01 % در معرض آسیب پذیری کم قرار دارد. همچنین نتایج محاسبات مدل WASPAS نشان می دهد که سکونتگاه های غیر رسمی واقع در منطقه 5 در صورت وقوع زلزله با کسب رتبه 1 از کمترین میزان آسیب پذیری برخوردار خواهد بود اما سکونتگاه های غیر رسمی منطقه 10 با کسب رتبه 6 بیشترین آسیب پذیری را خواهند داشت. سکونتگاه های غیر رسمی واقع در مناطق10 و1 در طیف آسیب پذیری خیلی زیاد قرار گرفته اند. بنابراین برای مقابله با هر گونه خطرات ناشی از این مخاطرات ساخت و ساز باید با رعایت آیین نامه 2800 زلزله صورت پذیرد. همچنین استفاده از مصالح مقاوم و با دوام همچون اسکلت فلزی و یا بتن آرمه باعث کاهش خطرات ناشی از لزلزله خواهد شد.