طراحی و مدل سازی مدیریت ریسک زنجیره تامین پایدار از طریق رویکرد عامل بنیان در جهت کاهش ریسک و بهره وری نیروی انسانی

پژوهش حاضر، با هدف طراحی و مدل سازی مدیریت ریسک زنجیره تامین پایدار از طریق رویکرد عامل بنیان در جهت کاهش ریسک و بهره وری نیروی انسانی انجام گرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف در زمره پژوهش های کاربردی است. از نظر قلمرو مکانی این پژوهش در شرکت ایران ترانسفوری، تولیدکننده ترانسفورماتورهای توزیع و فوق توزیع انجام گرفته است. برای گرد آوری اطلاعات از روش مشاهده میدانی جهت ورود اطلاعات در مرحله شبیه سازی استفاده شده است. پس از بررسی و دسته بندی ریسک های موجود در سیستم، یک مدل شبیه سازی با استفاده از نرم افزار Anylogic برای مدل سازی تعداد فروش های از دست رفته و تعیین سطح موجودی برای شرکت طراحی می شود. یافته های حاصل از بررسی چهار سناریو حاکی از آن است که شرایط رقابت تعیین کننده اصلی در طراحی مدل زنجیره تامین پایدار است و زمان تدارک در سناریوها منجر به تغییر خط مشی برتر نشده و تنها در بیش تر موارد (به جز خط مشی پردازش سیگنال تقاضا که زمان تدارک را در تصمیم گیری دخیل نمی کند) ارجعیت مدل زنجیره تامین پایدار را به نسبت سناریو مشابه، افزایش داده است. به نظر می رسد که در کل و تحت هر چهار سناریو، استفاده از روش سفارش تا به سطح نسبی، نتایج منطقی تر و بهتری را ارایه می دهد.