تاثیر هشت هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر میزان FVC و FEV1 ریوی دختران بالغ و نابالغ مبتلا به آسم در محیط مرطوب

به نظر می رسد فعالیت بدنی منظم در برنامه زندگی بیماران آسمی، نقش کمکی در کنترل آسم داشته باشد. هدف این پژوهش بررسی اثر 8 هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر میزان FVC و FEV1 دختران بالغ و نابالغ مبتلا به آسم در محیط مرطوب بود.

در یک کارآزمایی نیمه تجربی، 60 دانش آموز دختر مبتلا به آسم (30 نفر بالغ و 30 نفر نابالغ؛ با میانگین سن 8 تا 18 سال) از شهر رشت به صورت دردسترس و هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تمرین و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرین هوازی با شدت  45 تا 75 درصد ضربان قلب، 3 جلسه در هفته و به مدت 8 هفته انجام شد. آزمون اسپیرومتری جهت تعیین عملکرد ریوی قبل و بعد از پروتکل تمرینی انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس 2 عاملی (ANCOVA) در سطح معنی داری 05/0p≤ تجزیه و تحلیل شد.

تمرین هوازی منجر به افزایش معنی دار FEV1 در دختران مبتلا به آسم شد (000/0=p، 06/86=(55 1)F). بین اثر تمرین هوازی بر FEV1 دختران نابالغ و بالغ مبتلا به آسم تفاوت معنی داری مشاهده نشد. تمرین هوازی منجر به افزایش معنی دار FVC دختران مبتلا به آسم شد (000/0=p، 3/71=(55 1)F). بین میانگین FVC دختران بالغ و دختران نابالغ مبتلا به آسم تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

تمرین هوازی می تواند بر روی متغیرهای FEV1 و FVC بیماران مبتلا به آسم مفید باشد و بهبود FEV1 و FVC از طریق ورزش می تواند نقش موثری در کنترل بهتر بیماری آسم داشته باشد.