بررسی نقش پینه زایی زمستانه، مقادیر مختلف اسید ایندول بوتیریک و زمان قلمه‏ گیری بر ریشه زایی قلمه های دو رقم توت (Morus alba)

ریشه زایی قلمه ها یکی از مسایل مهم در کاشت نهال است. در برخی موارد قلمه های کاشته شده ریشه دار نمی شوند و هزینه کاشت، نگهداری، زمین، نیروی انسانی و سایر نهاده ها هدر می رود. هدف از انجام این مطالعه بررسی نقش پینه زایی، تنظیم کننده رشد گیاهی و زمان کاشت در ریشه زایی قلمه های دو رقم توت (کن موچی و ایچی نویسه) بود. این پژوهش در سال 1399 در مرکز تحقیقات ابریشم کشور واقع در استان گیلان به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. برای بررسی ریشه زایی قلمه های دو رقم کن موچی و ایچی نویسه توت، دو زمان مختلف تهیه سرشاخه (یک اسفند و پانزد هم اسفند) و سه غلظت اسید ایندول بوتیریک (صفر، 2000 و 4000 پی پی ام) در نظر گرفته شد. پس از 60 روز پارامترهای تعداد برگ، وزن تر برگ، وزن تر و خشک ریشه، وزن تر و خشک ساقه، طول بلندترین ریشه و تعداد قلمه های ریشه دار شده اندازه گیری شد. وزن تر ریشه در تاریخ کاشت اول و دوم به ترتیب 6/8 گرم و 5/6 گرم بود. در غلظت 4000 پی پی ام اسید ایندول بوتیریک در رقم کن موچی، وزن تر برگ در تاریخ کاشت اول و دوم به ترتیب 68/73 گرم و 60/03 گرم بدست آمد. با افزایش غلظت اسید ایندول بوتیریک وزن تر ریشه، ساقه و برگ و میزان ریشه زایی افزایش معنی داری در هر دو رقم کن موچی و ایچی نویسه نشان داد. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، بین پینه زایی و ریشه زایی ارتباط نزدیکی وجود داشت بطوریکه در رقم کن موچی درصد ریشه زایی نسبت به پینه زایی 94 درصد به دست آمد.