تاثیر شخصیت فعال بر سازگاری شغلی با نقش میانجی شکوفایی در کار کارکنان

 شخصیت فعال، که به استعداد فرد نسبت به رفتارهای فعالانه برای تاثیرگذاری بر تغییرات معنادار در محیط اشاره دارد، عامل مهمی است که بر شکل گیری سازگاری شغلی تاثیر می گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر شخصیت فعال بر سازگاری شغلی با نقش میانجی شکوفایی در کار کارکنان انجام شد.

 این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه ی گردآوری اطلاعات، توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی و نحوه ی جمع آوری داده با استفاده از پرسش نامه بوده است. در پژوهش حاضر از پرسش نامه ی استاندارد جهت سنجش شکوفایی در کار، سازگاری شغلی و شخصیت فعال استفاده شد. جامعه ی آماری مورد مطالعه شامل کلیه ی کارکنان دانشگاه جندی شاپور اهواز به تعداد 500 نفر بود. حجم نمونه، طبق جدول مورگان 271 نفر محاسبه گردید. در این پژوهش پایایی از روش آلفای کرونباخ و روایی از طریق روایی صوری و محتوایی مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل فرضیه ها از نرم افزار ایموس استفاده شده است.

 یافته ها نشان داد که شخصیت فعال بر سازگاری شغلی با نقش میانجی شکوفایی در کار کارکنان تاثیر دارد. تاثیر شکوفایی در کار بر سازگاری شغلی، تاثیر شخصیت فعال بر سازگاری شغلی و تاثیر شخصیت فعال بر شکوفایی در محل کار مورد تایید قرار گرفت.

 نتایج نشان داد که شخصیت فعال، ابتدا باعث پیشرفت افراد در محل کار شده که به نوبه ی خود منجر به بهبود سازگاری شغلی می شود. توصیه می گردد مشاوران شغلی مداخلات موثرتری برای افزایش سازگاری شغلی کارکنان طراحی کنند.