تعیین فواصل مناسب کاشت دو گونه درختی افرا و توسکا در مناطق پایین بند جنگلهای شمال (جنگل کرچکله تنکابن مازندران)

کاشت گونه های درختی در نقاط خالی و تخریب یافته جنگلهای شمال و کمک به زادآوری طبیعی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. سطح نسبتا زیادی از جنگلکاری های مناطق پایین بند و میان بند جنگلی با گونه های افرا، توسکا، ون و بلوط صورت می گیرد. بدست آوردن اطلاعات لازم در زمینه تکنیکهای کاشت با هدف کاهش هزینه کاشت، نگهداری و تعیین میزان تراکم کاشت از نکات ضروری به شمار می رود.
قالب آماری طرح بلوکهای کامل تصادفی با 5 تیمار (فواصل کاشت): 1×1 و 2×1 و 2×2 و 3×2 و 3×3 متر و 4 تکرار بوده و در آن دو گونه توسکا ییلاقی Alnus subcordata C.A.M و افرا پلت Acer velutinum Boiss. در سال 1366 کاشته شده است. مشخصه های مورد بررسی عبارتند از: درصد زنده مانی، قطر یقه، قطر برابر سینه و ارتفاع درخت. آماربرداری و اندازه گیری درختان در سال 1380، پس از محاسبه تجزیه واریانس و مقایسه میانگینها به روش دانکن نشان داد که برای گونه افرا پلت از نظر زنده مانی فواصل کاشت 3×2 و 2×2 متر و از نظر قطر برابر سینه و قطر یقه فواصل کاشت 3×2 و 3×3 متر از وضعیت بهتری برخوردارند، ولی از نظر رشد ارتفاعی تفاوتها معنی دار نیستند و برای گونه توسکای ییلاقی از نظر زنده مانی 3 فاصله کاشت بیشتر، برتری نشان دادند و از نظر قطر برابر سینه و قطر یقه فواصل کاشت 3×3 و 3×2 متر وضعیت مناسبتری داشتند. از نظر رشد ارتفاعی توسکا، تفاوت بین تیمارهای کاشت معنی دار نیستند.