ارزیابی و مقایسه ی رادیوبیولوژیکی طرح های درمان در دو روش پرتودرمانی تطبیقی سه بعدی و توموتراپی برای سرطان پستان پاندولی چپ و ریسک ابتلا به پریکاردیت و پنومونی

این مطالعه با هدف مقایسه ی احتمال کنترل تومور (Tumor control probability) TCP و احتمال عوارض بافت طبیعی (Normal tissue complication probability) NTCP پرتودرمانی سه بعدی تطبیقی (Three-dimensional conformal radiotherapy) 3D-CRT و توموتراپی برای سرطان پستان پاندولی سمت چپ با استفاده از مدل های رادیوبیولوژیکی انجام شد.

مطالعه ی حاضر بر روی 20 بیمار مبتلا به سرطان پستان پاندولی سمت چپ انجام شد که با استفاده از سیستم طراحی درمان برای روش های 3D-CRT و توموتراپی طراحی شده بودند. دز تجویزی 50 گری برای حجم هدف برنامه ریزی (Planning target volume) PTV به ترتیب برای طرح های 3D-CRT و توموتراپی اجرا شد. دز معادل یکنواخت (Equivalent uniform dose) EUD مدل نایمیریکو برای تخمین احتمال کنترل تومور و احتمال عوارض بافت طبیعی استفاده شد.

با توجه به نتایج، میانگین مقادیر TCP برای طرح های درمان روش 3D-CRT و توموتراپی به ترتیب 0/13 ± 99/07 و 0/09 ± 99/32 بود که از نظر آماری تفاوت معنی داری نشان نداد. NTCPهای مربوط به ریه و قلب در طرح های درمان روش توموتراپی در مقایسه با 3D-CRT به طور قابل توجهی کمتر بود.

از نقطه نظر رادیوبیولوژیکی، نتایج نشان داد که روش 3D-CRT، NTCP کمتری را برای ریه ی همان طرف تولید می کند. در مقابل، TCP در روش توموتراپی در مقایسه با روش 3D-CRT افزایش نشان داد.