تاثیر 4 هفته لیگاسیون عصب نخاعی پس از یک دوره تمرین ترکیبی بر بیان ژن های درگیر در جریان کلسیم در عضله پلانتاریس موش های نر ویستار

شناخت سازوکارهای درگیر در آتروفی عضلانی و نقش ژن های درگیر در جریان کلسیم در آتروفی ناشی از بی تحرکی، اهمیت بسزایی دارد. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثر لیگاسیون عصب نخاعی پس از یک دوره تمرین ترکیبی بر بیان ژن های درگیر در جریان کلسیم در عضله پلانتاریس موش های نر ویستار بود. 

تعداد 16 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به طور تصادفی به 2 گروه 8 تایی تقسیم شدند: 1. گروه کنترل-لیگاسیون عصب نخاعی، 2. گروه تمرین ترکیبی-لیگاسیون عصب نخاعی. حیوانات گروه تمرینی به مدت 6 هفته در برنامه تمرینی شرکت کردند. پس از این مدت، پروتکل لیگاسیون عصب نخاعی به مدت 4 هفته بر روی گروه های پژوهش اجرا شد. درپایان، موش ها تشریح شدند و عضله پلانتاریس استخراج شد. به منظور اندازه گیری بیانmRNA  ژن های مولکول برهمکنش استرومایی 1، تعدیل کننده کلسیم فعال شده با آزادسازی کلسیم 1 و میتسوگیومین 29  از روش Real-Time PCR استفاده شد. 

در گروه تمرین ترکیبی-لیگاسیون عصب نخاعی افزایش بیان ژن های مولکول برهمکنش استرومایی1، (0/01=P) تعدیل کننده کلسیم فعال شده با آزادسازی کلسیم1 (0/002=P) و میتسوگیومین29 (0/02=P) نسبت به گروه کنترل-لیگاسیون عصب نخاعی مشاهده شد. 

نتایج پژوهش پیش رو نشان داد لیگاسیون عصب نخاعی منجر به کاهش بیان ژن های مولکول برهمکنش استرومایی 1، تعدیل کننده کلسیم فعال شده با آزادسازی کلسیم 1 و میتسوگیومین 29 در عضله پلانتاریس می شود و تمرین ترکیبی پیش از لیگاسیون عصب نخاعی یک اثر جبرانی در این رابطه دارد.