اولین گزارش از نماتد خشکی زیPseudoaulolaimus anchilocaudatus Imamura, 1931 از ایران

دو جنس Pseudoaulolaimus Imamura, 1931و Aulolaimus در خانواده Aulolaimidae Jairajpuri & Hooper, 1968، زیر راسته Leptolaimina و راسته Areolaimida قرار دارند. Pseudoaulolaimus anchilocaudatus Imamura, 1931، تنها گونه در این جنس است که برای اولین بار توسط Imamura (1931) از یک مزرعه برنج در ژاپن معرفی شد. این گونه و جنس عمدتا با انتهای لنگر مانند (چنگالی شکل) دم در هر دو جنس نر و ماده مشخص می شود که یک ویژگی منحصر به فرد در میان نماتدهای آزادزی شناخته شده شاخه Nematoda به شمار می رود. نمونه های تیپ این گونه در زمان جنگ جهانی دوم مفقود شدند، با این حال 50 سال پس از اولین توصیف، اشتورهان و لورنزن (Lorenzen 1982 & Sturhan)، P. anchilocaudatus را از چندین مکان در آلمان و هلند جمع آوری و گزارش نموده و توصیف مجدد مفصلی از گونه مذکور بر اساس گونه تیپ اروپایی ارایه کردند. این گونه از ویتنام (Sturhan 2005) و مجارستان (Andrássy 1997) نیز گزارش شده است. در سال 1398 در بررسی نمونه های خاک جمع آوری شده از شالیزارهای برنج روستای پیرنعیم در شهرستان سوادکوه، استان مازندران، با مختصات جغرافیایی ارتفاع از سطح دریا 597 متر N: 36 15.515 E: 053 02.738,، جمعیتی شامل چهار فرد ماده و هشت فرد نر از یک نمونه استخراج گردید. با بررسی مشخصات ریخت شناختی و ریخت سنجی و تطابق داده های به دست آمده با اطلاعات موجود در شرح اصلی گونه، نشان دهنده متعلق بودن جمعیت مورد بررسی به P. anchilocaudatus Imamura, 1931 بود.